ڕاستی و درۆ. دەروونناسی چارەسەری دەروونی و ئازاری ڕاستی

 

ڕاستی و درۆ.

  دەروونناسی چارەسەری دەروونی و ئازاری ڕاستی

کەس قۆرخکاری لەسەر ڕاستییەکان نییە - تەنانەت منیش وەک چارەسەرکاری دەروونی! من ناتوانم بە پشتبەستن بە تیۆرییەکانم بزانم چی بۆ ئێوە ڕاستە. ئاخر ئەوان تەنیا هەوڵەکانی دوێنێ لەخۆدەگرن بۆ داڕشتنی ڕاستییەکان لە چوارچێوەیەکی جیاوازدا.

ڕاستی بە سروشتی خۆی بنیاتێکی مرۆییە کە بەستراوەتەوە بە کات و شوێنێکی دیاریکراوەوە. چارەسەری دەروونی بریتییە لە گەڕانێکی هاوبەش بۆ دۆزینەوەی ڕاستییە زەحمەتکێشەکانت کە بە زمانی خۆت داڕێژراوە. لەسەر بنەمای پێویستی تۆیە کە بتوانیت شتەکان بەو شێوەیە وەربگریت و بتوانیت بە ناوی دروستی خۆیان بانگیان بکەیت. دەبێت ڕێگەی پێبدرێت بابەتیی بێت و لە تێڕوانینی ژیانتدا لەنگەری گرتبێت.

سوبژێکتیڤیەت بریتییە لە ڕاستییەک کە لە چاویلکەی ڕەنگاوڕەنگەوە دەبینرێت. پیاو دانایە کە ڕەنگی خۆی دەناسێتەوە.

گفتوگۆی چارەسەری دەروونی بریتییە لە هاوکاری لەگەڵ کەسێکی دیکە لە گەشەپێدانی خۆت وەک هاومرۆڤێکی سەربەخۆ بیرکەرەوە و بەدوای ڕاستییدا. قسە لەسەر بردنەوەی دیبەیت نییە، بەڵکو دۆزینەوەی فەزای لەبیرکراو لە خودی ناوەوەت و دیدێکی نوێ بۆ بوون.

گفتوگۆی ڕێزدار شوێنی هەیە بۆ هەردوو عەقڵ و هەست - لە هەمان کاتدا. پێویستە هەردوولا هەوڵ بدەن بۆ ئەوەی خۆیان تێبگەن و هەوڵی تێگەیشتن بدەن. لە کۆتاییدا تۆ شارەزای ژیانی خۆتیت.

 

ئازاری ڕاستی

ئازاری ڕاستی دیارییەکی زگماکی بەنرخە، کە پێویستی بە پەروەردەکردن و دووپاتکردنەوە هەیە. ئەگەر پەیوەندیمان لەگەڵیدا لەدەست بدەین، لە خۆسەپاندن یان خۆبەدەستەوەدانماندا ون دەبین. ئێمە پێمان باشە باوەڕ بەو شتانە بکەین کە ئاواتەخوازین یان لێی دەترسین ڕاست بن، تێگەیشتنمان ڕوون بێت و نامانەوێت بەهۆی پرسیارەکانەوە تێک بدەین سەبارەت بەوەی کە لە ڕاستیدا چۆنە.

یەکێک لە سەرزەنشتەکانی خۆمان کە پێمان باشە خۆمان لێی بەدوور بگرین ئەوەیە "لە ڕاستیدا دەبوو باشتر بزانم" یان "لە ڕاستیدا هەر لە سەرەتاوە دەمزانی". بەڵام ئێمە مەیلی ئەوەمان هەیە ڕێگەی ئاسان بگرینە بەر، لەگەڵ هەرکەسێکدا هاوڕا بین کە دواجار قسەی کردبێت، یان بریقە لەسەر کلیشەی ورد و وشەیی بکەین بۆ ئەوەی جێگەیەک لە کۆمەڵگادا و ئارامی دەروونی کاتی بەدەستبهێنین.

مۆنتاین دەنووسێت:

من ڕاستییەکان نەک ئەوەندەی کە حەزم لێیە بەڵکو ئەوەندەی دەوێرم. وە تا تەمەنم گەورەتر دەبێت کەمێک زیاتر دەوێرم.

ڕاستییەکە بەرهەمێکی تازەیە کە دەبێت بەردەوام تاقیبکرێتەوە. حەقیقەتی دوێنێ بە ئاسانی دەبێتە ناڕاستی ئەمڕۆ ئەگەر بوار بۆ بیرکردنەوە لە خۆمان نەدەین.

لە ڕاستیدا هەموومان دەزانین کە نیوە ڕاستی و درۆ هەم دەمانخاتە تەڵەوە و هەم دەربڕینی ملکەچبوونە. بەهەمان شێوە دژی زانستی باشتر مامەڵە دەکەین و خۆمان لە پشکنین و بیرکردنەوە بەدوور دەگرین. بۆ ئەمەش پێویستمان بە گفتوگۆی ڕاستگۆیانە بۆ بینینی تێڕوانینە پێشوەختەکانمان.

بێهیوا بەدوای پشتڕاستکردنەوەی نائومێدییەکەیدا دەگەڕێت و ئیرەییبەر بەدوای بەڵگەدا دەگەڕێت - نەک ئەوەی واقیع چۆنە بەڵکو لە پێشوەختە زانینەکەی. ئەوانەی فێربوون کە واقیع دوژمنکارانەیە، هەستێکی ئاسایشیان هەیە لە تێڕوانینیان بۆ واقیع.

کێرستین ئێکمان دەنووسێت؛

بۆ عەقڵ، گفتوگۆکردن بە قووڵی پێویستە. ئەگەر قسە نەکەیت، دەتوانیت لە توندوتیژیی قەناعەتەکانتدا کۆتایی پێبهێنیت. وە پێویستە بزانیت کە ناتوانرێت گفتوگۆیەک لەگەڵ قەناعەتەکانی مرۆڤدا هەبێت. قەناعەت بارگاوییە بە هیچ و هیچ کامیان ناتوانرێت گفتوگۆیان لەگەڵدا بکرێت.

درۆکە وێرانکەر و وێرانکەرە

هیچ شتێکی باش ناتوانێت لە درۆ گەشە بکات. ئەگەر لە پەیوەندییەکدا دەست بە درۆکردن بکەیت، یەکسەر بەهای هەم بۆ خۆت و هەم بۆ هاوبەشی ژیانت لەدەست دەدات. ئەگەر درۆ لەگەڵ خۆت بکەیت، نیگەرانییەکی زەق و زەق وەسوەسەت بۆ دروست دەبێت. زۆر سەختە خۆت خۆش بوێت لە کاتێکدا درۆت لەگەڵ کراوە.

ئەمە هەمان شت نییە کە هەمیشە ڕاستییەکان بەبێ ڕەچاوکردنی کەسانی دیکە فڕێ بدەیت.

درۆکە تەنها وێرانکەر نییە. هەروەها بۆ پاراستنی وێنەیەکی ناسکی خۆت هەیە - هەرچەندە ستراتیژێکی سەرکەوتن نییە، چارەسەری دەروونی واتە فەزایەک بۆ پشکنین بەبێ ئەوەی بە ئەخلاقی ئەوەی هەوڵت داوە بە درۆکەت بنیات بنێیت و هەندێکجار بەدوای ڕێگەی ڕاستگۆیانە بگەڕێیت بۆ هەمان ئامانج.

درۆ وەک ڕووناکییەکی ڕێنمایی

ئێمە حەز دەکەین کاتێک درۆ لەگەڵ خۆمان دەکەین بەخۆمان بڵێین قۆرخکاریمان لەسەر ڕاستییەکان هەیە. هیچ شتێک وامان لێناکات ئەوەندە کۆنەپەرستانە متمانەمان بە یەکتر هەبێت وەک کاتێک نیوە ڕاستییەک وەک پاڵنەرێک بۆ کردەوەکانمان دەهێنینەوە. هیچ بوارێک بۆ گومان و بیرکردنەوە نادرێتەوە.

لە سەرەتای چارەسەری دەروونیدا، ئێمە بەزۆری ئەوەندە پێنەگەیشتوین کە بتوانین پرسیار لە فێڵە بچووکەکانمان بکەین - ئەوەی لەبری ئەوە دەیکەین ئەوەیە کە شمشاڵیان لێبدەین و دواتر چاوەڕێی پشتڕاستکردنەوەی چارەسەرکەر دەکەین. کاتێک ئەمە شکست دەهێنێت، بێدەنگییەکە پڕ دەبێت لە دڵەڕاوکێ و خزمایەتی درۆکە لەگەڵ شێتیدا هەست بە ئاشکرای هەڕەشەئامێز دەکات.

ڕاستی و متمانە

بەبێ هەستکردن بە خودی باش، ئەستەمە سەرنجت لەسەر ئەوەی کە ڕاستە و چی نییە. بۆیە سروشتییە کە ئەم جۆرە پرسیارانە هەمیشە بە شێوەیەکی گشتی سەر بە سەرەتای چارەسەری دەروونی نەبێت، بەڵکو دەبێت چاوەڕێ بکرێت تا پاشماوەیەکی زۆر پاک دەکرێتەوە.

زۆربەی خەڵک بە ترسێکی زۆرەوە لە پرسیارەکانی ڕاست و درۆ نزیک دەبنەوە و هەندێکیان وەسوەسەیان بۆ دروست دەبێت کە هەڵبێن یان بەشداری ڕەفتارێکی خۆ تێکدەر بکەن.

پرسیارەکە ناتوانرێت لە پرسی ڕێزگرتن لە خۆت و ئەوانی تر و بەم پێیەش پێویستی جیاکردنەوەی تاوانباری ڕاستەقینە و خەیاڵی داببڕدرێت.

 

ڕاستی دەرئەنجامی هەیە

لە کاتێکدا ڕاستی ئازادمان دەکات، داواکاریشمان لەسەر دروست دەکات. ناتوانین وەک جاران بەردەوام بین. ئەوەی پێشتر بە ئاسانی لەبیر دەکرا بڕیارەکانی سەری ساڵ یان دانپێدانانی لێوەکان ئێستا دەبنە ئەستێرەی بانگهێشتکەری ڕێنمایی. ئێمە ئاگادار دەبین کە گۆڕینی خۆمان چەندە قورسە و چ خەباتێکی بەدوای خۆیدا دەهێنێت.

ڕاستی لە پشت گشتاندن، حوکمدانی بەها، تۆمەت، لە پشت توڕەییەوە چییە؟ ئایا بەم شێوەیە لاوازی و حەسرەت و ڕێزگرتنی ناسکی خۆت دەشاریتەوە؟ ناتوانی بە چاکە و سەرنج و دیاری خۆشەویستی بەدەست بهێنیت، بەڵام دەبێت وەک ئەوەی بتوانیت بژیت. دەکرێت خۆشەویست بیت لەلایەن ئەو کەسانەی کە لە تۆ نزیکترینن. ناتوانی بەدەستی بهێنیت، بەڵام بە خۆبەزلزان و بەرگری و کۆنتڕۆڵکردن دەتوانیت مەحاڵ بکەیت. بۆ ئەوەی ژیانێکی باش بژین، ئاڕاستە دەکرێین کە حەسرەت و خەون و لاوازییەکانی ئەو کەسانە لەبەرچاو بگرین کە لە نزیکترینمانەوەن و ناچار دەکرێین گوێبگرین تەنانەت کاتێک نامانەوێت.

 

ڕاستی لە پەیوەندییەکدا

لە پەیوەندییەکی نزیکدا، دەتوانرێت پێداویستییە ئەمنییەکانی لایەنێک یان هەردوو لایەنەکە ئەوەندە بانگهێشتکەر ئەزموون بکرێت کە هیچ بوارێک بۆ ڕەخنەی ڕەوا یان قسەکردن بە ئاشکرا لەبارەی خۆیەوە نەمێنێت. دەترسن تەحەدای ئیرەیی و ئیرەیی یان وێنەی خۆتان یەکتر بکەن. پەیوەندییەکی لەو شێوەیە ڕەق دەبێتەوە و ئیرۆتیزم دەمرێت.

بە هەمان شێوە ڕاستی گێڕانەوەی بێ خۆشەویستی دەتوانێت پەیوەندییەک بکوژێت. ڕاستییە ناخۆشەکان فڕێدەدرێنە سەر ئەوانی تر بۆ ئەوەی مرۆڤ بەبێ ڕەچاوکردنی ویژدانی خۆی سووک بکات، بۆ ڕزگاربوون لە گرژییەکی ناوەوە، بۆ بەدەستهێنانی ڕەزامەندی سادیستی یان وەک تۆڵەسەندنەوە.

Truth and lies.

  psychology Psychotherapy and truth suffering.

No one has a monopoly on the truth - not even me as a psychotherapist! I cannot know what is true for you based on my theories. After all, they only contain yesterday's attempts to formulate truths in a different context.

Truth is by its very nature a human construct bound to a given time and place. Psychotherapy involves a joint search for precisely your elusive truth formulated in your own language. It is based on your need to be able to take things for what they are and to be able to call them by their right names. It must be allowed to be subjective and anchored in your outlook on life.

Subjectivity is truth seen through colored glasses. The man is wise who recognizes the color of his own.

The psychotherapeutic conversation involves a collaboration with another in the development of yourself as an independently thinking, truth-seeking fellow human being. It's not about winning a debate, but about finding forgotten spaces in your inner self and a new perspective on existence.

The respectful conversation has room for both intellect and emotion - at the same time. It requires both parties to make an effort to make themselves understood and to seek to understand. Ultimately, you are the expert on your own life.

 

Truth suffering

Truth suffering is a precious innate gift, which needs to be nurtured and affirmed. If we lose touch with it, we get lost in our self-assertion or self-denial. We prefer to believe what we wish or fear to be true, have our understanding clear, and do not want to be disturbed by questions about how it actually is.

One self-reproach we would rather avoid is "actually I should have known better" or "I actually knew from the beginning". Yet we tend to take the easy way out, agree with whoever spoke last, or gloss over finely worded clichés in order to gain a place in the community and temporary peace of mind.

Montaigne writes:

I speak the truth not as much as I would like but as much as I dare. And I dare a little more the older I get.

The truth is a fresh product that must be constantly tested. Yesterday's truth easily becomes today's untruth if we do not give ourselves space for reflection.

Actually, we all know that half-truths and lies both ensnare us and are an expression of submission. Likewise, we act against better knowledge and refrain from examining ourselves and thinking. For this we need the honest conversation to see our preconceived notions.

The despondent seeks confirmation of his despondency and the jealous seeks proof - not of what reality looks like but of his prejudice. Those who have learned that reality is hostile have a sense of security in their perception of reality.

Kerstin Ekman writes:

To reason, to converse is deeply necessary. If you don't talk, you can end up in the violence of your convictions. And you should know that it is not possible to have a conversation with one's convictions. Conviction is laden with nothingness and neither can be conversed with.

The lie is destructive

Nothing good can grow from lies. If you start lying in a relationship, it immediately loses value both for yourself and your partner. If you lie to yourself, you will be haunted by a nagging worry. It's very hard to love yourself when you've been lied to.

This is not the same thing as always throwing truths around without regard for others.

The lie is not only destructive. It is also there to protect a fragile self-image - although it is not a success strategy. Psychotherapy means a space to examine without moralizing what you tried to construct with your lie and sometimes seek honest ways to the same goal.

 

The lie as a guiding light

We like to tell ourselves that we have a monopoly on the truth when we lie to ourselves. Nothing makes us so fanatically cross-confident as when we cite a half-truth as a motive for our actions. No room for doubt and reflection is given.

At the beginning of psychotherapy, we are usually not mature enough to question our little deceptions - what we do instead is trumpet them and then wait for the therapist's confirmation. When this fails, the silence is filled with anxiety and the lie's kinship with madness feels menacingly obvious.

Truth and confidence

Without a good sense of self, it is difficult to focus on what is true and what is not. Therefore, it is natural that such questions do not always usually belong at the beginning of a psychotherapy, but must wait until a lot of debris has been cleared away.

Most people approach questions of true and false with great trepidation and some are tempted to flee or engage in self-destructive behavior.

The question cannot be isolated from the question of respect for yourself and others and thus the necessity to distinguish between real and imaginary guilt.

 

Truth has consequences

While the truth sets us free, it also makes demands on us. We cannot continue as before. What were previously easily forgotten New Year's resolutions or the confession of the lips now become inviting guiding stars. We become aware of how difficult it is to change ourselves and what a struggle it entails.

What is the truth behind the generalization, the value judgment, the accusation, behind the anger? Are you thereby hiding your vulnerability and your longing and your fragile self-respect? You cannot earn love with favors, attention and gifts, but you must live as if you could. It is possible to be loved by those who are closest to you. You can't earn it, but you can make it impossible by being arrogant, defensive and controlling. To live a good life, we are directed to take into account the longings, dreams and vulnerabilities of those closest to us and forced to listen even when we don't want to.

 

Truth in a relationship

In a close relationship, the security needs of one or both parties can be experienced as so inviting that there is no room for justified criticism or to speak openly about oneself. You are afraid to challenge each other's jealousy, envy or self-image. Such a relationship hardens and eroticism dies.

Likewise, unloving truth-telling can kill a relationship. Unpleasant truths are thrown at others in order to ease one's conscience without regard, to get rid of an inner tension, to get sadistic satisfaction or as revenge.

saman