چارەسەری منداڵان: یارمەتیدانی منداڵان لە ڕێگەی یاریکردنەوە

 

چارەسەری منداڵان: یارمەتیدانی منداڵان لە ڕێگەی یاریکردنەوە

ئەمڕۆ لە وڵاتانی ئەوروپا چارەسەری منداڵان بەکاردەهێنن بۆ ئەوەی بزانن مێشکی منداڵەکان چۆن کاردەکات بۆ ئەوەی بتوانن ڕێگری لە گەشەکردنی منداڵەکان بکەن بەتایبەتی منداڵی بیانی.

خشتەی چارەسەری منداڵان دانیشتنەکانی یاریکردن لە نێوان دایک و باوک و منداڵان. ئامانجی بەهێزکردنی پەیوەندی نێوانیان و باشترکردنی لێکتێگەیشتنە لە نێوانیاندا، هاوکات چارەسەرکردنی پرسە جۆراوجۆرەکان. لێرەدا زیاتر لەسەری بزانە.

بۆ باشترکردنی ڕەفتاری منداڵان یان تێگەیشتن لە کێشەکانیان، چارەسەری تەقلیدی ئەوەیە کە سەردانی پزیشکی دەروونناسی منداڵان بکەن. بەڵام چی دەبوو ئەگەر خودی پاسەوانەکان بتوانن ئەم ڕێبازە پەرەپێبدەن؟ هەرچەندە ڕێنمایی و پشتگیری لەلایەن کەسێکی پسپۆڕەوە ڕەنگە لە هەندێک کاتدا پێویست بێت، بەڵام لە ڕاستیدا هەندێک ئامرازیش هەن کە دایک و باوک دەتوانن بەکاریان بهێنن بۆ گوێگرتن و تێگەیشتن و پشتگیریکردنی منداڵەکانیان لە ماڵەوە. چارەسەری منداڵان ئەمەیە.

چارەسەری منداڵان ڕێگەیەکی نوێ نییە. لە ساڵانی شەستەکاندا لەلایەن بێرنارد و لویس گێرنی پەرەی پێدراوە. ئەم دوو دەروونناسە پێشەنگ بوون لە بواری چارەسەری یاریکردندا. ئەوان چارەسەری منداڵانیان وەک دەستێوەردانێکی بەدیل دروست کرد. ئامانجی ئەوە بوو کە ڕێگە بە سەرپەرشتیاری منداڵان بدرێت وەک ئامرازی چارەسەری مامەڵە بکەن.

چارەسەری منداڵان

بۆ تێگەیشتن لە چارەسەری منداڵان پێویستە لە گرنگی یاریکردن بۆ منداڵان تێبگەین. یاریکردن شوێنی نیشتەجێبوونی سروشتیانە، ئامرازەکانی دەربڕین و شێوازی فێربوونیان لە جیهانی دەوروبەریان. یاریکردن لەگەڵ منداڵان لە ڕاستیدا دەرفەتێکی تەواو و گونجاوە بۆ ناسینی ئەوان و گەیاندنی بیرۆکە و بەهاکانیان. وە لە سەرووی هەمووشیانەوە بۆ ئەوەی پەیوەندییان پێوە بکەیت.

هەر لەبەر ئەمەشە ئەو چارەسەرکەرانەی کە لەگەڵ منداڵان کاردەکەن، یاریکردن وەک تەکنیکەکانی هەڵسەنگاندن، دەستنیشانکردن و دەستێوەردان بەکاردەهێنن. شایفەر (2012) لە بەشی نۆیەمی کتێبی بنەماکانی چارەسەری یاریکردندا ئاماژە بە ڤانفلیت دەکات و دەڵێت کە چارەسەری منداڵان هەندێک پسپۆڕی هەیە. ئەوانیش بەم شێوەیەن:

چاودێرانی سەرەتایی وەک ئامرازی چارەسەرکردن کاردەکەن. ئەوان لەگەڵ منداڵەکانیان دەرهێنانی کۆبوونەوەکانی یاریکردن دەکەن.

چارەسەرکەر ڕۆڵی پەروەردەکار یان ڕاهێنەر بەجێدەهێنێت. ئەمەش ڕێنمایی دایک و باوک دەکات و زانیاری و ڕێنمایییان پێدەدات بۆ ئەوەی بتوانن خۆیان چارەسەرەکە ئەنجام بدەن.

کۆبوونەوەکانی یاریکردن لە ماڵەوە ئەنجام دەدرێت. دایک و باوکەکان هەموو ئەو تەکنیکانەی کە لە ماڵەوە فێری بوون بەکاری دەهێنن. هەروەها دەیانخەنە دەرەوە بۆ دۆخەکانی تری ڕۆژانە لەگەڵ منداڵەکانیان.

دانیشتنەکانی یاریکردن دەتوانن بەردەوام بن تەنانەت دوای تەواوبوونی چارەسەرەکە. لە ڕاستیدا ساتەکانی چێژوەرگرتن و پەیوەندین بۆ منداڵان و گەورەکان بە هەمان شێوە.

ئەو کەشوهەوایەی لە کاتی دانیشتنەکانی یاریکردندا دروست دەبێت، خۆی لە خۆیدا چارەسەرییە. لە ڕاستیدا ئەم فەزای سەلامەتە بۆ پەیوەندی و قبوڵکردن و هاوسۆزی بە هەمان شێوە دادەنرێت کە سوودی سەربەخۆی خۆی لە دەرەوەی ئامانجەکانی لەم چوارچێوەی تایبەتەدا هەیە.

چۆنیەتی بەکارهێنانی چارەسەری منداڵان

ئێستا کە بنەماکانی ئەم ڕێبازەتان زانیوە، با لێکۆڵینەوە لەوە بکەین کە چۆن بیخەینە بواری جێبەجێکردنەوە. سێ قۆناغی هەیە.

ئامرازە سەرەتاییەکان بە دایک و باوکان دەدرێت بۆ ئەنجامدانی کۆبوونەوەی چارەسەرکردن لەگەڵ منداڵەکانیان لە ژیانی ڕۆژانەدا.

1. ڕێنمایی لەلایەن چارەسەرکەرەوە

لە قۆناغی یەکەمدا دایک و باوک چاویان بە چارەسەرکەر دەکەوێت و بارودۆخی خۆیان بۆ باس دەکەن. چارەسەرکەر داینامیکی خێزان و شێوازی پەیوەندیکردنیان هەڵدەسەنگێنێت و دواتر پرۆسەی پەروەردەی دەروونی دەستپێدەکات. ئەمەش بۆ ڕێنماییکردنی دایک و باوکەکانە سەبارەت بە شێوازی پەروەردەکردنیان و ئەو چارەسەرەی کە باسی لێوە دەکرێت.

جگە لەوەش چارەسەرکەر دایک و باوکەکان ڕادەهێنێت لەسەر هەندێک کارامەیی و تەکنیکە سەرەتاییەکانی پێویست بۆ ئەنجامدانی دانیشتنەکانی یاریکردن. هەروەها چارەسەرکەر کۆبوونەوەی یاریکردن لەگەڵ منداڵەکەدا ئەنجام دەدات کە دایک و باوک دەتوانن چاودێری بکەن.

پاشان سەرپەرشتیاران بەرپرسیارێتی دەرهێنانی دانیشتنەکانی یاریکردن لە ئەستۆ دەگرن لەکاتێکدا چارەسەرکەر چاودێری و سەرپەرشتی دەکات. پاشان فیدباک و سەرنج دەدات لەسەر هەموو ئەو لایەنانەی کە دەتوانرێت باشتر بکرێن.

2. دانیشتنەکانی یاریکردن لە ماڵەوە

کاتێک دایک و باوک هەست بە سەلامەتی دەکەن بۆ ئەنجامدانی چارەسەرەکە بە تەنیا، دەست دەکەن بە ئەنجامدانی کۆبوونەوەی یاریکردن لە ماڵەوە. ئەمانە بە یەک دایک و باوک و یەک منداڵ لە یەک کاتدا پەرەیان پێدەدرێت بۆ ئەوەی پابەندبوونەکە ببێتە کەسی و چاودێریکردنەکە بەرزترین کوالیتی بێت. هەروەها چارەسەرکەر بەدواداچوون دەکات و بەدواداچوون بۆ پێشکەوتنەکانیان دەکات.

3. کۆنتێکستەکانی تر

لە کۆتاییدا، پسپۆڕ یارمەتی دایک و باوک دەدات کە ئەوەی فێری بووە لە چوارچێوەی دیکەدا جێبەجێ بکەن. لە ڕاستیدا، ئەو کارامەییە سەرەتاییانەی کە لە چارەسەری منداڵاندا بەکاردەهێنرێن (وەک گوێگرتنی هاوسۆزی، یاری خەیاڵی و دانانی سنوور) لە بارودۆخەکانی دیکەی ژیانی ڕۆژانەی خێزانیشدا بەسوودن.

بابەتێک کە لە گۆڤاری چارەسەری خێزانیی ئوسترالی و نیوزلەندا بڵاوکراوەتەوە دەریدەخات کە ئەم جۆرە چارەسەرە وا لە دایک و باوکان دەکات هاوسەنگییەک لە نێوان قبوڵکردن و پەروەردەکردنی سۆزداری لە لایەک و دانانی سنوورێکی تەندروست لە لایەکی دیکەوە پێشکەش بکەن.

لەم قۆناغە کۆتاییەی چارەسەری منداڵاندا، دایک و باوک دەتوانن بە گروپ لەگەڵ دایک و باوکانی دیکەش کۆببنەوە کە ئەوانیش پراکتیزەی دەکەن. ئەمەش واتە دەتوانن ئەزموونەکانیان بەیەکەوە باس بکەن و کاریگەرییەکانیان لەسەر چارەسەرەکە بەراورد بکەن و فێربوونیان بەهێزتر بکەن.

فەزای سەلامەت دەبەخشێتە منداڵەکان بۆ دەربڕینی خۆیان و هاوبەشکردنی جیهانی ناوەوەیان، حەسرەتەکانیان، ترس و ئارەزووەکانیان لەگەڵ دایک و باوکیاندا.

وا دەکات دایک و باوک بتوانن پەیوەندی لەگەڵ منداڵەکانیان دروست بکەن و لێیان تێبگەن و توانای گوێگرتن و پەیوەندیکردنیان باشتر بکەن. ئەمەش پەیوەندی متمانە لە نێوان ئەو دووانەدا دروست دەکات.

پەیوەندی خێزان بەهێز دەکات و یارمەتی منداڵان دەدات هەست بکەن گوێیان لێدەگیرێت و گرنگییان پێدەدرێت. ئەمەش دەتوانێت ڕێگری بکات لە دروستبوونی کێشەکانی خۆبەگەورەزانین و تێکچوونی ڕەفتار.

یارمەتی دایک و باوک و منداڵ دەدات کە توانا جیاوازەکانی چارەسەرکردنی کێشە و پەیوەندیکردن پراکتیزە بکەن و فێربن مامەڵە لەگەڵ دۆخە بێزارکەرەکاندا بکەن.

بەهۆی ئەو هۆکارانەی کە لە سەرەوە باسمان کرد، چارەسەری منداڵان بژاردەیەکی گونجاوە بۆ ئەو خێزانانەی کە دەیانەوێت پەیوەندییەکانیان بەهێزتر بکەن، بۆ گروپە مەترسیدارەکان کە پێویستیان بە کارکردن لەسەر هاوسۆزی و پەیوەندیکردن هەیە، هەروەها بۆ ئەو خێزانانەی کە کێشەی تایبەتیان هەیە.

بۆ نموونە بەپێی پێداچوونەوەیەک کە لە ساڵی ٢٠٠٥ لەلایەن کۆمەڵەی دەروونناسی ئەمریکییەوە بڵاوکراوەتەوە، چارەسەری منداڵان بە سەرکەوتوویی بەکارهێنراوە لە چارەسەرکردنی تێکچوونی سۆزداری و دڵەڕاوکێ، کێشەی ڕەفتار، کەمئەندامی فێربوون و ئەزموونە زەبربەخشەکان.

ئەم ڕێگایە چارەسەرییە بۆ منداڵانی تەمەن سێ بۆ دوانزە ساڵان پێشنیار دەکرێت.

پێشنیارەکانی کۆتایی

ئەگەر دوای خوێندنەوەی ئەوانەی سەرەوە، پێت وایە چارەسەری منداڵان ڕەنگە بژاردەیەکی باش بێت بۆ تۆ و خێزانەکەت، شایەنی ئەوەیە ئەمانەی خوارەوە لەبەرچاو بگرن. یەکەم: چارەسەرێکی تاڕادەیەک کورتخایەنە. لە ڕاستیدا بەزۆری لە نزیکەی ١٥ بۆ ٢٠ دانیشتن پێکدێت کە بە گشتی لە نێوان سێ بۆ شەش مانگ دەخایەنێت.

دووەم: چارەسەری منداڵان دەستێوەردانێکە کە بۆ منداڵانی تەمەن سێ بۆ دوانزە ساڵان داڕێژراوە. منداڵان پێش تەمەنی سێ ساڵان ئەوەندە پێنەگەیشتوون کە بتوانن بە شێوەیەکی گونجاو بەشداری یاری خەیاڵی بکەن. دوای تەمەنی دوانزە ساڵی چارەسەری قسەکردن باشترە.

لە کۆتاییدا چارەسەری منداڵان یاری ئازاد و بێ ڕێنمایی بەرەوپێش دەبات. بە واتایەکی تر منداڵ خێراییەکە دادەنێت و گەورەکەش بەدوایدا دێت. ئەمەش ڕێگە دەدات دەربڕین و گەشەکردن و پەیوەندی و گۆڕانکاری بەهێزتر بێت. ئەگەر دەتەوێت ئەم جۆرە چارەسەرە تاقی بکەیتەوە، پەیوەندی بە چارەسەرکەرێکی منداڵانەوە بکە کە شارەزا بێت لە بواری چارەسەری یاریکردن.

ڕەنگە ئەمە جێگەی سەرنجت بێت

Child therapy: Helping children through play

Today in European countries they use child therapy to know how the children's brain works so that they can prevent the children's development, especially foreign children.

Child therapy schedules play sessions between parents and children. It aims to strengthen their bond and improve understanding between them, while addressing various issues. Find out more about it here.

To improve children's behaviors or understand their problems, the traditional solution is to see a child psychologist. But what if the guardians themselves could develop this approach? Although guidance and support from an expert may be necessary at times, there are actually also some tools that parents can use to listen, understand and support their children at home. This is what child therapy is all about.

Child therapy is not a new method. It was developed in the 1960s by Bernard and Louise Guerney. These two psychologists were leaders in the field of play therapy. They created child therapy as an alternative intervention. It aimed to allow the children's guardians to act as therapeutic tools.

Child therapy

To understand child therapy, we need to understand the importance of play for children. Play is their natural habitat, their means of expression and the way in which they learn about the world around them. Playing with children is actually the perfect opportunity to get to know them and impart ideas and values to them. And above all to get in touch with them.

This is why therapists working with children use play as assessment, diagnosis and intervention techniques. Schaefer (2012) refers to VanFleet in chapter nine of the book Foundations of Play Therapy, stating that child therapy has certain specialties. They are as follows:

The primary caregivers serve as therapeutic tools. They direct the play sessions with their children.

The therapist fulfills the role of educator or coach. This instructs the parents and gives them information and instructions so that they can carry out the therapy themselves.

Play sessions are conducted in the home. The parents use all the techniques they have learned at home. They also extrapolate them to other daily situations with their children.

The play sessions can continue even after the therapy is finished. They are actually moments of enjoyment and connection for children and adults alike.

The atmosphere generated during the play sessions is therapeutic in itself. In fact, this safe space for communication, acceptance and empathy is also considered to have its own independent benefits beyond its goals in this specific context.

How child therapy is used

Now that you know the basics of this approach, let's explore how to put it into practice. It has three phases.

Parents are given the basic tools to conduct therapy sessions with their children in everyday life.

1. Guidance from the therapist

In the first phase, the parents meet the therapist and tell them about their situation. The therapist evaluates the family dynamics and their way of relating and then begins the psychoeducation process. This is to guide the parents about their parenting style and the therapy in question.

In addition, the therapist trains the parents in some essential skills and basic techniques necessary to carry out the play sessions. The therapist also carries out play sessions with the child that the parents can observe.

The guardians then take responsibility for directing the play sessions while the therapist observes and supervises. He then gives feedback and comments on all aspects that can be improved.

2. Play sessions at home

When the parents feel safe to carry out the therapy on their own, they start to carry out play sessions at home. These are developed with one parent and one child at a time so that the commitment becomes personal and the care is of the highest quality. The therapist also follows up and tracks their progress.

3. Other contexts

Finally, the specialist helps the parents apply what they have learned in other contexts. In fact, the basic skills used in child therapy (such as empathic listening, imaginative play, and boundary setting) are also useful in other situations in everyday family life.

An article published in the Australian and New Zealand Journal of Family Therapy shows that this type of therapy enables parents to offer a balance between acceptance and emotional nurturing on the one hand and healthy boundary-setting on the other..

In this final phase of child therapy, parents can also meet in groups with other parents who are also practicing it. This means that they can share experiences, compare their impressions of the therapy and strengthen their learning.

It gives the children a safe space to express themselves and share with their parents their inner world, their longings, their fears and desires.

It enables parents to connect with their children, understand them and improve their listening and communication skills. This creates a relationship of trust between the two.

It strengthens family bonds and helps children feel listened to and cared for. This can prevent problems with self-esteem and behavioral disorders.

It helps the parents and children practice different problem-solving and communication skills and learn to deal with frustrating situations.

Thanks to the reasons mentioned above, child therapy is a suitable option for families who want to strengthen their bonds, for at-risk groups who need to work on empathy and communication, and for families with specific problems.

For example, according to a review published in 2005 by the American Psychological Association, child therapy has been used successfully in the treatment of affective and anxiety disorders, behavioral problems, learning disabilities, and traumatic experiences.

This therapeutic approach is recommended for children between the ages of three and twelve.

Final recommendations

If, after reading the above, you believe that child therapy may be a good option for you and your family, it is worth keeping the following in mind. First, it is a relatively short-term therapy. In fact, it usually consists of around 15 to 20 sessions lasting between three and six months in total.

Second, child therapy is an intervention designed for children between the ages of three and twelve. Before the age of three, children are not mature enough to engage in imaginative play adequately. After the age of twelve, talk therapy is preferred.

Finally, child therapy promotes free and unguided play. In other words, the child sets the pace and the adult follows. This allows expression, development, connection and change to be strengthened. If you want to try this type of therapy, contact a child therapist experienced in the field of play therapy.

This might interest you

کودک درمانی: کمک به کودکان از طریق بازی

امروزه در کشورهای اروپایی از کودک درمانی برای دانستن نحوه عملکرد مغز کودکان استفاده می کنند تا بتوانند مانع رشد کودکان به ویژه کودکان خارجی شوند.

برنامه های کودک درمانی جلسات بازی بین والدین و کودکان را برنامه ریزی می کند. هدف آن تقویت پیوند آنها و بهبود درک بین آنها ، در حالی که به مسائل مختلف می پردازد. در اینجا درباره آن بیشتر بدانید.

برای بهبود رفتارهای کودکان یا درک مشکلات آنها ، راه حل سنتی مراجعه به روانشناس کودک است. اما اگر خود نگهبانان بتوانند این رویکرد را توسعه دهند چه ؟ اگرچه ممکن است گاهی راهنمایی و حمایت یک متخصص لازم باشد ، اما در واقع ابزارهای خاصی نیز وجود دارد که والدین می توانند از آنها برای گوش دادن ، درک و حمایت از فرزندان خود در خانه استفاده کنند. این چیزیه که بچه درمانی در موردش هست

کودک درمانی روش جدیدی نیست. این در دهه 1960 توسط برنارد و لوئیس گورنی توسعه یافت. این دو روانشناس در زمینه بازی درمانی پیشرو بودند. آنها درمان کودکان را به عنوان یک مداخله جایگزین ایجاد کردند. هدف این بود که به سرپرستان کودکان اجازه دهد به عنوان ابزار درمانی عمل کنند.

کودک درمانی

برای درک کودک درمانی ، باید اهمیت بازی برای کودکان را درک کنیم. بازی زیستگاه طبیعی آنهاست ، وسیله بیان آنهاست و روشی که در آن درباره دنیای اطرافشان یاد می گیرند. در واقع ، بازی با کودکان فرصتی عالی برای شناختن آنها و انتقال ایده ها و ارزش ها به آنها است. و مهمتر از همه ، برای ارتباط با آنها.

به همین دلیل است که درمانگرانی که با کودکان کار می کنند از بازی به عنوان تکنیک های ارزیابی ، تشخیص و مداخله استفاده می کنند. Schaefer (2012) در فصل نهم کتاب مبانی بازی درمانی به VanFleet اشاره می کند و بیان می کند که کودک درمانی تخصص های خاصی دارد. آنها به شرح زیر هستند:

نگهبانان اصلی به عنوان ابزار درمانی عمل می کنند. آنها جلسات بازی را با فرزندانشان هدایت می کنند.

درمانگر نقش مربی یا مربی را انجام می دهد. او به والدین آموزش می دهد و به آنها اطلاعات و دستورالعمل می دهد تا بتوانند درمان را خودشان انجام دهند.

جلسات بازی در خانه انجام می شود. والدین از تمام تکنیک هایی که در خانه آموخته اند استفاده می کنند. آنها همچنین آنها را به سایر موقعیت های روزانه با فرزندانشان منتقل می کنند.

جلسات بازی می تواند حتی پس از اتمام درمان ادامه یابد. در واقع ، آنها لحظات لذت و ارتباط برای کودکان و بزرگسالان هستند.

اتمسفر تولید شده در طول جلسات بازی به طور ذاتی درمانی است. در واقع ، در نظر گرفته شده است که این فضای امن برای ارتباطات ، پذیرش و همدلی علاوه بر اهداف خود در این زمینه خاص ، مزایای مستقل خود را نیز دارد.

نحوه استفاده از درمان کودکان

حالا که اصول این رویکرد را می دانید ، بیایید بررسی کنیم که چگونه آن را عملی کنیم. سه مرحله دارد.

والدین ابزارهای اساسی را برای انجام جلسات درمانی با فرزندان خود در زندگی روزمره دریافت می کنند.

1. راهنمایی از طرف درمانگر

در مرحله اول ، والدین با درمانگر ملاقات می کنند و در مورد وضعیت خود صحبت می کنند. درمانگر پویایی خانواده و نحوه ارتباط آنها را ارزیابی می کند و سپس روند آموزش روانی را آغاز می کند. این برای راهنمایی والدین در مورد سبک والدین و درمان مورد نظر است.

علاوه بر این ، درمانگر والدین را در برخی از مهارت های ضروری و تکنیک های اساسی لازم برای انجام جلسات بازی آموزش می دهد. درمانگر همچنین جلسات بازی با کودک را انجام می دهد که والدین می توانند مشاهده کنند.

بعد ، نگهبانان مسئولیت هدایت جلسات بازی را بر عهده می گیرند در حالی که درمانگر مشاهده و نظارت می کند. سپس بازخورد و نظرات خود را در مورد تمام جنبه هایی که می تواند بهبود یابد ، ارائه می دهد.

2. جلسات بازی در خانه

وقتی والدین احساس اعتماد به نفس می کنند که درمان را به تنهایی انجام دهند ، شروع به انجام جلسات بازی در خانه می کنند. این ها با یک والدین و یک کودک در یک زمان توسعه می یابند تا تعهد شخصی شود و مراقبت از بالاترین کیفیت باشد. درمانگر نیز پیشرفت آنها را پیگیری و پیگیری می کند.

3. سایر زمینه ها

در نهایت ، متخصص به والدین کمک می کند تا آنچه را که در زمینه های دیگر آموخته اند ، به کار گیرند. در واقع ، مهارتهای اساسی مورد استفاده در کودک درمانی (مانند گوش دادن همدلی ، بازی تخیلی و ترسیم مرزها) در سایر شرایط زندگی روزمره خانوادگی نیز مفید است.

مقاله ای که در مجله خانواده درمانی استرالیا و نیوزیلند منتشر شده نشان می دهد که این نوع درمان به والدین اجازه می دهد تا تعادل بین پذیرش و تربیت عاطفی را از یک طرف و مرز سالم را از طرف دیگر ارائه دهند

در این مرحله آخر درمان کودک ، والدین همچنین می توانند در گروه با والدین دیگر که آن را نیز تمرین می کنند ، ملاقات کنند. این بدان معنی است که آنها می توانند تجربیات خود را به اشتراک بگذارند ، برداشت های خود را از درمان مقایسه کنند و یادگیری خود را تقویت کنند.

این به کودکان فضایی امن می دهد تا خودشان را بیان کنند و دنیای درونی ، آرزوها ، ترس ها و خواسته های خود را با والدین خود به اشتراک بگذارند.

این اجازه می دهد تا والدین با فرزندان خود ارتباط برقرار کنند ، آنها را درک کنند و مهارت های گوش دادن و ارتباط خود را بهبود ببخشند. این باعث ایجاد رابطه اعتماد بین این دو می شود.

روابط خانوادگی را تقویت می کند و به کودکان کمک می کند تا احساس کنند به آنها گوش داده شده و از آنها مراقبت می شود. این می تواند از مشکلات عزت نفس و اختلالات رفتاری جلوگیری کند.

این به والدین و کودکان کمک می کند تا مهارت های مختلف حل مسئله و ارتباطات را تمرین کنند و یاد بگیرند که چگونه با موقعیت های ناامید کننده مقابله کنند.

به لطف دلایل ذکر شده در بالا ، کودک درمانی گزینه مناسبی برای خانواده هایی است که می خواهند روابط خود را تقویت کنند ، برای گروه های پرخطر که باید روی همدلی و ارتباط کار کنند ، و همچنین برای خانواده هایی که مشکلات خاصی دارند.

به عنوان مثال ، بر اساس یک بررسی منتشر شده در سال 2005 توسط انجمن روانشناسی آمریکا ، درمان کودکان با موفقیت در درمان اختلالات عاطفی و اضطراب ، مشکلات رفتاری ، معلولیت های یادگیری و تجربیات آسیب زا استفاده شده است.

این روش درمانی برای کودکان بین سه تا دوازده سال توصیه می شود.

توصیه های نهایی

اگر پس از خواندن مطالب بالا ، فکر می کنید که کودک درمانی می تواند گزینه خوبی برای شما و خانواده شما باشد ، ارزش دارد موارد زیر را در نظر داشته باشید. اول ، این یک درمان نسبتا کوتاه مدت است. در واقع ، معمولا شامل حدود 15 تا 20 جلسه است که در مجموع بین سه تا شش ماه طول می کشد.

ثانیا ، درمان کودکان مداخله ای است که برای کودکان بین سه تا دوازده سال طراحی شده است. قبل از سه سالگی ، کودکان به اندازه کافی بالغ نیستند که به اندازه کافی در بازی های تخیلی شرکت کنند. پس از دوازده سالگی ، گفتار درمانی ترجیح داده می شود.

در نهایت ، کودک درمانی بازی رایگان و بدون هدایت را ترویج می دهد. به عبارت دیگر ، کودک سرعت را تعیین می کند و بزرگسال دنبال می کند. این اجازه می دهد تا بیان ، توسعه ، ارتباط و تغییر تقویت شود. اگر می خواهید این نوع درمان را امتحان کنید ، با یک کودک درمانگر با تجربه در زمینه بازی درمانی مشورت کنید.

این ممکن است برای شما جالب باشد