والدینی که دختران نوجوان دارند «بیشتر طلاق می‌گیرند»

 

والدینی که دختران نوجوان دارند «بیشتر طلاق می‌گیرند»

یورونیوز :برای دهه‌هاست که شواهد و تحقیقات نشان می‌دهند طلاق در خانواده‌هایی که فرزند دختر نوجوان دارند، بیشتر رخ می‌دهد. اکنون یک مطالعه دانشگاهی در استرالیا و آمریکا می‌گوید توضیحی علمی برای این روند پیدا کرده است.

به گزارش نشریه اکونومیست بریتانیا، یک تحقیق مشترک که میان دانشگاه ملبورن استرالیا و دانشگاه ایالتی جورجیا در آتلانتای آمریکا انجام شده نشان داده است که داشتن یک دختر بچه اول خطر طلاق والدین آن‌ها را در دو کشور آمریکا و هلند افزایش می‌دهد.

در این پژوهش برای نخستین بار فاکتور سن دختر نیز در نظر گرفته شد تا تاثیر آن بر طلاق والدین بررسی شود. نتیجه نشان داد که خطر طلاق در میان این خانواده‌ها در سال‌های نوجوانی دختر و قبل از رسیدن به ۱۲ سالگی ظاهر می‌شود.

در هلند احتمال طلاق والدین در سن ۱۸ سالگی فرزند پسر و دختر به ترتیب ۲۰.۱۲ درصد و ۲۰.۴۸ درصد بوده است که تفاوت معنی‌داری را نشان نمی‌دهد. اما با تغییر بازه سنی به محدوده بین ۱۳ تا ۱۸ سالگی، تفاوت ظاهر می‌شود و متوسط طلاق در خانواده با فرزندان دختر ۵ درصد بالا می‌رود. این آمار برای سن ۱۵ سالگی دختر ۹ درصد اختلاف را نشان می‌دهد.

دکتر جان کاباتک، پروفسور در دانشگاه ملبورن، می‌گوید این تاثیر سنی نیاز به توضیح متفاوتی دارد. یک دلیل عمده این رفتار می‌تواند این باشد که والدین بر سر تربیت دختران نوجوان بیش از تربیت پسران نوجوان جر و بحث می‌کنند.

پیشتر گمانه‌زنی محققان حول این بحث بود که به دلیل سنت‌ها، ترجیح والدین بر فرزند پسر قرار دارد. پدیده‌ای که در شدیدترین حالت، خود را در شکل سقط جنین نوزادان دختر نشان می‌دهد. اما اکنون تحقیقات نشان می‌دهند دلایل دیگری در بروز این پدیده موثر هستند.

مطالعات تایید می‌کند که در سنین بحرانی نوجوانی فرزندان، دختران و پدران بیش از همه با یکدیگر درگیر می‌شوند و مادران دختران نوجوان نیز اختلاف‌نظر بیشتری راجع به پول با شریک زندگی خود گزارش می‌کنند و نسبت به ایده طلاق بیشتر فکر می‌کنند.

تحقیقات قبلی نشان داده بود یکی از رایج‌ترین مواردی که والدین بر سر آن دعوا می‌کنند این است که چقدر باید انتخاب‌های شخصی دختران نوجوان خود را کنترل کنند؛ مثل نحوه لباس پوشیدن، قرار گذاشتن و یا محل کار.

نکته دیگری که محققان دریافته‌اند این است که به نظر می‌رسد یک دسته از والدین نسبت به «تاثیر فرزند دختر» مصون هستند: خانواده‌هایی که در آن‌ها پدر در کودکی خواهری بزرگتر از خود داشته است.

پژوهشگران تصور می‌کنند تجربه شخصی از ارتباط نزدیک با یک دختر نوجوان، در درک بیشتر و کنار آمدن با شرایط موثر است.