گریز از وقعیاتی تلخ که بیانش چنان آزار دهنده است که فرد تمحلش را ندارد

گریز از وقعیاتی تلخ که بیانش چنان آزار دهنده است که فرد تمحلش را ندارد

افرادی که از واقعیت گریز دارند سالم نیستند به نفس خویش ایمان ندارند  از ضعف چنان بالای برخوردار هستند که  واقعیات را انکار میکنند و خطاها و اشتباهات خویش را منکر میشوند  این یعنی گریز از یک واقعیات تلخییست که شخص توان بیانش را ندارد و هر لحظه ای که بحثی در باره اشتباهاتشون به میان بیایید  دچار جنگ اعصاب میشوند و دست و پای خویش گم میکنند و به عمل خشونت آمیز دست میزنند.

این افراد بیمارند و در آینده بیشتر در این باره توضیح خواهیم داد.

گریز از حقیقت و زندگی با دروغ و تهمت زدن خودش نوعی از بدترین خودسانوسوریست که فرد دوست ندارد آنچه بنام کشمکشهای فکری و درونیش میباشد دیگری ازش خبر داشته باشد اما فکر نمیکند که رفتار ایشان و حرکات بدن ایشان در طرز حرف زدن و نوع رفتارشون تمامی آنچه او ازش وحشت دارد که نکند دیگران کشفش کنند دیده میشودبنظر روانشناسان و متخصصین علوم رفتاری  آنهایکه بیشتر رازهای پنهانی خویش را پنهان میکنند و از بیانش وحشت دارند  ضررمندرترند تا آنکه بیانش میکنند. 

یعنی عدم بیان واقعیات تلخی که در زندگی آدمها رویداده است باعث جمع شدن بغضهای ناخودآگاه میشود و این افراد بیشتر دچار عمل خشونت آمیز بزهکاری و دست به هر عملی که ضد جامعه میباشد میزنند.

با تشکر ساموئیل کرماشانی