.jpg)
۲ ساعت قبل
۱۴۰۰ مرداد ۱۴, پنجشنبه
پیروزبت. کو تو ل ڤێرێ گوهداریێ دکی ، ساخی ئەندامەکێ ژ جورێن زێدە دبن -- تو ئێکی ژ سەرکەفتیێن مەزنی د مێژویێ دا دیاریا چیروکا سەرکەفتنێ یا ٤ ملیار سالان ڤەکێشای دچێکرنێ دا هین ئێک ژ سەدێ ژ ژیانێ نە. یێن شکەستن خوارین، ٩٩ ژ سەدێ ژ وان جورانە یێن کو دەمەکێ ژ دەمان دژیان، یێن مرین. یێن هاتین کوشتن ب ئاگری، لافاو و هەسارۆکان و بدرنداتیێ، برسیتی، سەرما و گەرمایێ و بیرکاریا سار یا هەلبژارتنێن سروشتی، ،بابکالکێن وە و هەر ژ ماسیێن دەستپێکێ، سەرکەفتن لسەر ڤان هەمی بەرهنگاریا. هین یێ ل ڤێرێ ژبەر دەرفەتا زێرین وەلێکر کو چێببت ژ ناڤبرنا مەزن
در هر مرحله از زندگی خود تصمیم هایی می گیریم که زندگی افرادی را که در آینده به آن ها تبدیل خواهیم شد به شدت تحت تأثیر قرار می دهند، ولی هنگامی که به آن افراد تبدیل می شویم، همیشه از تصمیم هایی که گرفته ایم خوشحال نمی شویم. به این ترتیب جوان ها پول خوبی برای برداشتن خالکوبی هایی می دهند که نوجوان ها پول خوبی برای انجامشان داده اند. افراد میانسال شیفته جدایی از افرادی هستند که جوان ها شیفته وصال آنان بودند. افراد سن و سال دار در تلاش برای از دست دادن چیزی هستند که میانسالان به شدت سعی در بدست آوردنشان داشتند. و این ادامه دارد. پرسشی که مرا، به عنوان یک روانشناس، به خود مشغول ساخته این است که چرا تصمیم هایی می گیریم که اغلب مایه پشیمانی خود آینده ما هستند؟
فیلسوف ها، نمایش نامه نویس ها، متخصصین الهیات برای قرن ها با یک سوال گلاویز بوده اند : چه چیزی باعث می شود انسان ها اعمال غلط انجام دهند؟ جالب اینکه ، من این سوال را زمانی که بچه بودم پرسیدم. زمانی که یک بچه در حال رشد در برونکس جنوبی ، در قسمت پایین شهر ، در نیویورک بوده ام، دور من را آدم های جنایت کار گرفته بود، مانند بسیاری از کودکان که در پایین شهر بزرگ می شوند. و من یک دوستی داشتم که واقعا بچه خوبی بود، که او تجربه سناریو دکتر جکیل-آقای هاید، لوییس استیونسون را داشت. اینگونه است، آنها مواد مخدر مصرف می کنند، جرم مرتکب می شوند و به دردسر می افتند و به زندان می روند. تعدادی از آنها کشته می شوند، و تعدادی از آنها همین سرنوشت را بدون مواد مخدر خواهنم داشت.
