ئەمەش شیکارییەکی دەروونییە بۆ بیری مرۆڤ و مرۆڤایەتی.
بوون بە کۆمۆنیست واتە بوون بە مرۆڤ، واتە مرۆڤایەتی.
کۆمۆنیزم و بیرۆکەی چەپ بە مانای مرۆڤایەتی دێت، واتە مرۆڤێک کە لە کۆت و بەندەکانی خورافات و نەزانی ڕزگاری بێت و گەیشتن بە مەعریفەی مەعریفی مرۆڤ و شێوازی مرۆڤایەتی.
ڕستەی "بوون بە کۆمۆنیست واتە بوون بە مرۆڤ، واتە مرۆڤایەتی" ئاماژەیەکی فەلسەفی و ئایدیۆلۆژی هەیە کە لە بیری مارکسیستییەوە سەرهەڵدەدات.
لەم ڕوانگەیەوە کۆمۆنیزم تەنها سیستەمێکی ئابووری یان سیاسی نییە، بەڵکو قۆناغێکە بۆ گەشەسەندنی کۆمەڵایەتی و ئەخلاقی مرۆڤ.
بە بڕوای مارکس و شوێنکەوتووانی:
لە کۆمەڵگای کۆمۆنیستیدا ئیستغلالکردنی مرۆڤ لەلایەن مرۆڤەوە نامێنێت.
خاوەندارێتی تایبەت لە ئامرازەکانی بەرهەمهێنان لەناو دەچێت و کار دەبێتە شتێکی ئازاد و داهێنەرانە.
مرۆڤ چیتر "ئامرازی بەرهەمهێنان" نییە، بەڵکو دەبێتە بوونێکی ئازاد و هۆشیار و کۆمەڵایەتی.
هەر لەبەر ئەم هۆکارە لە ڕوانگەی مارکسیستی "کۆمۆنیست بوون" بە واتای ڕزگاربوون لە نامۆبوون و گەڕانەوەی مرۆڤ بۆ سروشتی مرۆڤایەتی خۆی - واتە بوون بە مرۆڤ بە مانای ڕاستەقینە.
بێگومان ئەم بۆچوونە لێکدانەوەیەکی ئایدیۆلۆژی و فەلسەفییە؛
ڕەنگە قوتابخانەکانی تر "مرۆڤایەتی" لە ئازادی تاک، باوەڕ، ئەخلاق، یان خۆشەویستی و هاوسۆزیدا ببینن، مەرج نییە لە سیستەمێکی کۆمەڵایەتی یان ئابووریی دیاریکراودا.
ئەگەر بتەوێت، دەتوانم زیاتر ئەم ڕستەیە لە ڕوانگەیەکی فەلسەفی، سیاسی، یان تەنانەت ئەدەبیەوە شیبکەمەوە - لە کام گۆشەیەوە دەتەوێت بەردەوام بیت سەبارەت بە ڕەهەندەکانی بیرکردنەوەی مرۆڤدۆستی کۆمۆنیزم.
سۆسیالیستی واتە ڕزگاربوون لە کۆت و بەندەکانی خورافات و ڕزگاربوون لەو شتانەی کە بوونی نییە و باوەڕبوون بە بوون.
ئەو پێناسەیەی تۆ نووسیوتە زیاتر لایەنێکی فەلسەفی و کەسیی هەیە نەک پێناسەیەکی وردی سیاسی یان ئابووری بۆ "سۆسیالیزم".
لە ڕووی زانستی و مێژووییەوە سۆسیالیزم قوتابخانەیەکی ئابووری-سیاسییە کە جەخت لەسەر یەکسانی کۆمەڵایەتی و دادپەروەری ئابووری و خاوەندارێتی بەکۆمەڵ یان دەوڵەتی لە ئامرازەکانی بەرهەمهێنان و دابەشکردنی سامانێکی یەکسانتر دەکاتەوە. ئامانجی کەمکردنەوەی کەلێنی نێوان چینە کۆمەڵایەتییەکان (بۆ نموونە لە نێوان سەرمایەدار و کرێکاران) و چڕکردنەوەی سەرچاوە ئابوورییەکان و دەسەڵات لە دەستی گروپێکی بچووکدا.
بەڵام ئەوەی ئێمە لێی تێدەگەین:
«ئازادی لە کۆت و بەندەکانی خورافات و ئازادبوون لەوەی کە بوونی نییە و گەیشتن بە باوەڕبوون بە بوون»
زیاتر لە پێناسەی کۆنی مرۆڤدۆستی یان ماتریالیزم دەچێت کە لە هەندێک لقەکانی سۆسیالیزمدا دەبینرێت، بەتایبەتی مارکسیزم. مارکسیزم دەڵێت مرۆڤ لە باوەڕبوون بە هێزە سەروو سروشتیەکان ڕزگاری بێت و واقیعی ماددی و کۆمەڵایەتی بکاتە بنەمای زانین و کردارەکەی.
کەواتە دەتوانین بڵێین:
🔹 لە ڕووی فەلسەفییەوە سۆسیالیزم (بەتایبەت فۆرمە مارکسییەکەی) دەیەوێت مرۆڤ لە هەژموونی خورافات و ئایینی فەرمی ڕزگار بکات.
🔹 لەڕووی ئابوری و کۆمەڵایەتییەوە بەدوای یەکسانی و دادپەروەری لە بەرهەمهێنان و دابەشکردنی سەروەت و ساماندا دەگەڕێت.
حەز دەکەم پێناسەیەکی وردتر و جیاوازی نێوان سۆسیالیزم و کۆمۆنیزم و سەرمایەداری بنووسم.
کۆمۆنیزم واتە ئازادی لە کۆت و بەندەکانی خورافات و ئازادبوون لەوەی کە بوونی نییە و باوەڕبوون بە بوون.
لێکدانەوەیەکی سەرنجڕاکێشە و ڕستەکانت جۆرێک لە تێڕوانینی فەلسەفی و ڕەخنەگرانەیان هەیە بۆ کۆمۆنیزم. 👇
ئەگەر بمانەوێت لە نزیکەوە لێی بکۆڵینەوە:
کۆمۆنیزم بە مانای فەلسەفی و مێژوویی، تیۆرێکی کۆمەڵایەتی-ئابوورییە کە ئامانجی نەهێشتنی خاوەندارێتی تایبەتی ئامرازەکانی بەرهەمهێنان و دروستکردنی کۆمەڵگەیەکی بێ چینایەتییە، کە بەرهەمهێنان و دابەشکردن لەسەر بنەمای پێداویستییەکانی مرۆڤ بێت نەک قازانج.
لە ڕەهەندی فیکری و ئایدیۆلۆژیدا، زۆرێک لە شوێنکەوتوانی کۆمۆنیزم (بۆ نموونە مارکس و ئەنگڵس) ڕەخنەی زۆریان لە ئایین و خورافات و بیروباوەڕی ناماددی گرت. مارکس ئایینی بە "تلیاکی جەماوەر" ناوبرد، چونکە بە ئامرازێکی دەزانی بۆ ڕەوایەتیدان بە نایەکسانی و پاراستنی باڵادەستی چینی دەسەڵاتدار.
کەواتە ڕستەکەت بە جۆرێک پوختەی ئەم لایەنە فەلسەفییەی کۆمۆنیزمە:
"ئازادی لە کۆت و بەندەکانی خورافات و بیروباوەڕی ناڕاستەقینە و گرنگیدان بە واقیعی ماددی و بوونی مرۆڤ".
دەمەوێت ئەم ڕستەیە بنووسیتەوە بۆ ئەوەی هەم شیعریتر بێت و هەم مانای فەلسەفییەکەی وردتر بگەیەنرێت.
دروشمی ئیمپریالیستەکان دژی بیرۆکەی چەپەکان ئەوەیە کە بیرۆکەی مرۆڤەکان دەرئەنجامی نەزانی و تێنەگەیشتن لە شێوازی ژیانە. ورد نین، نەزانن، بیر ناکەنەوە و زانیاری مێژوویی و پەیوەندی و شێوازی مرۆڤایەتییان زۆر لاوازە. بە ڕوونی دەتوانن جەهل و تێنەگەیشتنی ئەم گروپە ببینن. بیریان لەوە نەکردۆتەوە کە ئەوەی ڕێگەی پێداوە لە وڵاتانی ڕۆژئاوا نیشتەجێ بن، بیرۆکە و ڕێکخراوە ناحکومی و مرۆییەکانی چەپەکانە.
کۆمۆنیزم واتە مرۆڤایەتی
دەستەواژەی "کۆمۆنیزم بە واتای مرۆڤایەتی" دروشمێک یان چەمکێکی فەلسەفییە کە ڕەگ و ڕیشەی لە ڕوانگەی ئایدیۆلۆژی کۆمۆنیزمەوە داکوتاوە.
بە کورتی:
🔹 لە ڕوانگەی لایەنگرانی کۆمۆنیزمەوە:
ئەم ڕستەیە بەو مانایەیە کە لە سیستەمی کۆمۆنیستیدا مرۆڤ لە ئیستغلال و هەژاری و نایەکسانی ڕزگاری دەبێت و دەتوانێت بە ئازادی و یەکسان لەگەڵ ئەوانی تردا بژی.
لە فیکری مارکسدا ئامانجی کۆتایی کۆمۆنیزم بریتییە لە بنیاتنانی کۆمەڵگایەک کە تێیدا مرۆڤ "نامۆ" نەبێت لە کار و کۆمەڵگا، بەڵکو بتوانێت پەرە بە بەهرەکانی بدات بە شێوەیەکی ئینسانی. بۆیە لە ڕوانگەی ئەوانەوە کۆمۆنیزم وەدیهێنانی تەواوی مرۆڤایەتییە.
🔹 لە ڕوانگەی ڕەخنەگرانەوە:
زۆر کەس پێیان وایە ئەزموونە مێژووییەکانی سیستمە کۆمۆنیستەکان (وەک یەکێتی سۆڤیەت یان چینی ماویستی) بووەتە هۆی چەوساندنەوە و نەبوونی ئازادی تاکەکەسی و قەیرانی مرۆڤایەتی، نەک درککردن بە مرۆڤایەتی. لەم ڕوانگەیەوە دروشمی "کۆمۆنیزم واتە مرۆڤایەتی" زیاتر ئایدیاڵێکی فەلسەفییە نەک واقیعێکی پراکتیکی. کاتێک سیستەمێکی ئینسانی لە شوێنێک دامەزرا، وڵاتانی دژبەری ئەو ئایدۆلۆژیایە هەوڵ دەدەن ئەو سیستەمە بەلاڕێدا ببەن. لە لایەکی ترەوە سیستەمی دیکتاتۆری نە یەکێتی سۆڤیەتی کۆمۆنیست و نە چینە و ئەمڕۆ کۆریای باکور جۆرێکە لە پاشایەتی لە ژێر ناوی کۆمۆنیزم. چونکە گۆڕان و ئاوارەیی لە کۆمۆنیزمدا هەیە، هیچ کەسێک ناتوانێت بۆ هەمیشە ببێتە سەرۆک و دەسەڵاتی ڕەهای هەبێت. لەسیستەمی کۆمۆنیستیدا لەسەر ئەمە دامەزراوە کە ئەنجومەن بڕیاردەرە نەک تاک و هەر ٤ ساڵ جارێک گۆڕانکاری لەڕووی سیاسییەوە دەکرێت.
بۆ کورتکردنەوە:
ئەم ڕستەیە زیاتر گوزارشت لە ئایدیالی فەلسەفی کۆمۆنیزم دەکات، نەک مەرج نییە دەرەنجامە مێژووییەکەی بێت.
پێت خۆشە زیاتر ڕوانگەی فەلسەفی مارکس بۆ "مرۆڤایەتی" و "نامۆبوون" ڕوون بکەمەوە بۆ ئەوەی مانای ئەم ڕستەیە ڕوونتر بێت؟
لەگەڵ ڕێزدا، ساموێل کرماشانی
ئەم بابەتە لە ڕۆژانی داهاتوودا تەواو دەبێت و لە خزمەت خوێنەران و ئارەزومەندانی خۆشەویستدا دەبێت.
Ev analîzek psîkolojîk a ramanên mirovan û mirovahiyê ye.
Bûyîna komunîst tê wateya bûyîna mirovekî, ku tê wateya mirovahî.
Komunîzm û ramanên çepgir tê wateya mirovahî, ku tê wateya mirovekî ku ji zincîrên xurafe û nezanînê rizgar bûye û gihîştiye zanîna têgihîştina mirovan û şêwaza mirovan.
Hevoka "Bûyîna komunîst tê wateya bûyîna mirovekî, ku tê wateya mirovahî" xwedî referansek felsefî û îdeolojîk e ku ji ramanên Marksîst derdikeve.
Di vê nêrînê de, komunîzm ne tenê pergalek aborî an siyasî ye, lê qonaxek pêşkeftina civakî û exlaqî ya mirovan e.
Li gorî Marks û şopînerên wî:
Di civakek komunîst de, îstismara mirovan ji hêla mirovan ve winda dibe.
Xwedîtiya taybet a amûrên hilberînê ji holê radibe û kar dibe tiştek azad û afirîner.
Mirov êdî "amûrek hilberînê" nîne, lê dibe hebûnek azad, hişmend û civakî.
Ji ber vê sedemê, di nêrîna Marksîst de, "bûyîna komunîst" tê wateya rizgarbûna ji xerîbbûnê û vegera mirovan bo xwezaya wî ya mirovî - ango bûyîna mirovekî bi wateya rastîn.
Bê guman, ev nêrîn şîrovekirinek îdeolojîk û felsefî ye;
Dibe ku dibistanên din "mirovahî" di azadiya takekesî, bawerî, exlaq, an evîn û empatiyê de bibînin, ne hewce ye ku di pergalek civakî an aborî ya taybetî de.
Heke hûn bixwazin, ez dikarim vê hevokê ji perspektîfek felsefî, siyasî, an jî edebî bêtir analîz bikim - hûn dixwazin ji kîjan goşeyê li ser pîvanên ramana mirovî ya komunîzmê bidomînin.
Sosyalîst tê wateya rizgarbûna ji zincîrên xurafeyan û rizgarbûna ji tiştê ku tune ye û baweriya bi hebûnê.
Pênaseya ku we nivîsandiye ji pênaseyek siyasî an aborî ya rast a "sosyalîzmê" bêtir xwedan aliyek felsefî û kesane ye.
Ji hêla zanistî û dîrokî ve, sosyalîzm dibistanek aborî-siyasî ye ku tekezê li ser wekheviya civakî, edaleta aborî, xwedîtiya kolektîf an dewletê ya amûrên hilberînê, û belavkirina dewlemendiyê ya wekhevtir dike. Armanca wê kêmkirina valahiya di navbera çînên civakî de ye (mînakî, di navbera kapîtalîst û karkeran de) û ne komkirina çavkaniyên aborî û hêzê di destên komek piçûk de.
Lê tiştê ku em fêm dikin:
"Azadî ji zincîrên xurafeyan û azadî ji tiştên ku tune ne û bidestxistina baweriya bi hebûnê"
zêdetir dişibihe pênaseya kevin a humanîst an materyalîst ku di hin şaxên sosyalîzmê de, nemaze Marksîzmê de tê dîtin. Marksîzm dibêje ku divê mirov ji baweriya bi hêzên serxwezayî azad bibe û rastiya maddî û civakî bike bingeha zanîn û çalakiya xwe.
Ji ber vê yekê em dikarin bibêjin:
🔹 Ji hêla felsefî ve, sosyalîzm (bi taybetî forma wê ya Marksîst) dixwaze mirov ji serdestiya xurafeyan û ola fermî azad bike.
🔹 Ji hêla aborî û civakî ve, ew di hilberandin û belavkirina dewlemendiyê de wekhevî û edaletê digere.
Ez dixwazim pênaseyek rasttir û cûdahiya di navbera sosyalîzm, komunîzm û kapîtalîzmê de binivîsim.
Komunîzm tê wateya azadî ji zincîrên xurafeyan û azadî ji tiştên ku tune ne û baweriya bi hebûnê.
Ew şîrovekirinek balkêş e, û hevokên we xwedî cûreyek nêrînek felsefî û rexnegir a komunîzmê ne. 👇
Ger em bixwazin wê ji nêz ve lêkolîn bikin:
Di warê felsefî û dîrokî de, komunîzm teoriyek civakî-aborî ye ku armanc dike xwedîtiya taybet a amûrên hilberînê ji holê rake û civakek bê çîn biafirîne, ku hilberîn û belavkirin li ser bingeha hewcedariyên mirovan e û ne li ser bingeha qezencê ye.
Di aliyê rewşenbîrî û îdeolojîk de, gelek şopînerên komunîzmê (mînak, Marx û Engels) li hember ol, xurafe û baweriyên nemadî pir rexnegir bûn. Marx ol wekî "afyona girseyan" bi nav kir ji ber ku wî ew wekî amûrek ji bo rewakirina newekheviyê û domandina serdestiya çîna serdest dihesiband.
Ji ber vê yekê hevoka we, bi awayekî, kurteyek ji vê aliyê felsefî yê komunîzmê ye:
"Azadî ji zincîrên xurafe û baweriyên nerealîst û balkişandin li ser rastiya madî û hebûna mirovan."
Ez dixwazim hûn vê hevokê ji nû ve binivîsin da ku hem helbestîtir be û hem jî wateya wê ya felsefî rasttir were vegotin.
Dirûşma emperyalîstan li dijî ramanên çepgir ew e ku ramanên mirovan encama nezanî û têgihîştina xelet a awayê jiyanê ne. Ew ne nazik in, ew nezan in, ew nafikirin, û agahdariya wan a dîrokî, têkilî û şêwaza wan a mirovî pir qels e. Hûn dikarin nezanî û nebûna têgihîştina vê komê bi zelalî bibînin. Wan nefikirî ye ku tiştê ku hiştiye ew li welatên Rojava bicîh bibin, raman û rêxistinên nehikûmî û mirovî yên çepgiran in.
Komunîzm tê wateya mirovahî
Hevoka "komunîzm tê wateya mirovahî" sloganek an têgehek felsefî ye ku di nêrîna îdeolojîk a komunîzmê de kok digire.
Bi kurtasî:
🔹 Ji perspektîfa alîgirên komunîzmê:
Ev hevok tê vê wateyê ku di sîstemeke komunîst de, mirov ji îstismar, xizanî û newekheviyê azad dibe û dikare bi kesên din re bi azadî û wekhev bijî.
Di ramana Marks de, armanca dawîn a komunîzmê avakirina civatekê ye ku mirov ji kar û civakê "derveyî" nebe, lê bikaribe jêhatîyên xwe bi awayekî mirovî pêş bixe. Ji ber vê yekê, ji perspektîfa wan, komunîzm pêkanîna tevahî ya mirovahiyê ye.
🔹 Ji perspektîfa rexnegiran:
Gelek kes bawer dikin ku ezmûnên dîrokî yên sîstemên komunîst (wek Yekîtiya Sovyetê an Çîna Maoîst) bûne sedema zordariyê, nebûna azadiya takekesî û krîzên mirovî, li şûna pêkanîna mirovahiyê. Ji vê perspektîfê, slogana "Komunîzm tê wateya mirovahî" ji rastiyek pratîkî bêtir îdealek felsefî ye. Dema ku sîstemek mirovî li cîhek tê damezrandin, welatên ku li dijî wê îdeolojiyê ne hewl didin ku wê sîstemê ji rê derxînin. Ji aliyekî din ve, sîstemek dîktatorî ne Yekîtiya Sovyetê ya komunîst e û ne jî Çîn e, û îro Koreya Bakur jî di bin navê komunîzmê de cureyek monarşiyê ye. Ji ber ku di komunîzmê de guhertin û cihguhertin heye, kes nikare hetahetayê bibe serok û desthilatdariya mutleq hebe. Di sîstema komunîst de, li ser vê yekê ye ku encumen biryarder e, ne takekesî, û guhertin ji hêla siyasî ve her 4 salan carekê têne kirin.
Bi kurtasî:
Ev hevok bêtir îdeala felsefî ya komunîzmê îfade dike, ne hewce ye ku encama wê ya dîrokî be.
Ma hûn dixwazin ez nêrîna felsefî ya Marks a li ser "mirovahî" û "biyaniyê" bêtir rave bikim da ku wateya vê hevokê zelaltir bibe?
Bi rêz, Samuel Kermashani
Ev gotar dê di rojên pêş de were temam kirin û dê di xizmeta xwendevan û dilxwazên hêja de be.
این یک تحلیل روانشناسانه بر تفکرهای انسانی و انسانیت میباشد
کمونیست شدن یعنی انسان شدن یعنی
انسانیت
.
کمونیزم و افکار چپی یعنی انسانیت و یعنی انسانی رها شده از قید بندهای
خرافاتی ئ نادانی و رسیدن به دانش شناخت انسانی و سبک انسانی..
جملهی «کمونیست شدن یعنی انسان شدن، یعنی انسانیت» اشارهای فلسفی و
ایدئولوژیک دارد که از دل اندیشههای مارکسیستی برمیخیزد.
در این دیدگاه، کمونیسم فقط یک نظام اقتصادی یا سیاسی نیست، بلکه
مرحلهای از تکامل اجتماعی و اخلاقی انسان است.
از نظر مارکس و پیروانش:
در جامعهی کمونیستی، استثمار انسان از انسان از میان میرود.
مالکیت خصوصی بر ابزار تولید حذف میشود و کار به امری آزاد و خلاق
بدل میگردد.
انسان دیگر «ابزار تولید» نیست، بلکه به موجودی آزاد، آگاه و اجتماعی
تبدیل میشود.
به همین دلیل، در نگاه مارکسیستی، «کمونیست شدن» یعنی رهایی از بیگانگی (alienation) و بازگشت انسان به ذات انسانیاش — یعنی انسان
شدن به معنای واقعی.
البته این دیدگاه یک تفسیر ایدئولوژیک و فلسفی است؛
دیگر مکاتب ممکن است «انسانیت» را در آزادی فردی، ایمان، اخلاق، یا
عشق و همدلی ببینند، نه الزاماً در نظامی اجتماعی یا اقتصادی خاص.
اگر بخواهی، میتوانم این جمله را از نگاه فلسفی، سیاسی، یا حتی ادبی
بیشتر تحلیل کنم —داری از کدام زاویه در باره ابعات تفکر انسانی کمونیزم ادامه دهیم.
سوسیالیست یعنی رها شدن از قید و بندهای خر افاتی و رها شدن از آنچه
وجود ندارد و باور به وجود .
تعریفی که نوشتی، بیشتر جنبهی فلسفی و شخصی دارد تا تعریف دقیق سیاسی
یا اقتصادی از «سوسیالیسم».
بهصورت علمی و تاریخی، سوسیالیسم یک مکتب اقتصادی–سیاسی است که بر
برابری اجتماعی، عدالت اقتصادی، مالکیت جمعی یا دولتی ابزار تولید، و توزیع
عادلانهتر ثروت تأکید دارد. هدفش این است که شکاف میان طبقات اجتماعی (مثلاً بین
سرمایهدار و کارگر) کاهش یابد و منابع و قدرت اقتصادی در دست گروه کوچکی متمرکز
نشود.
اما آنچه ما درک میکنیم:
«رها شدن از قید و بندهای خرافاتی و رها شدن
از آنچه وجود ندارد و رسیدن به باور به
وجود»
بیشتر شبیه به تعریف اومانیستی یا ماتریالیستی (مادهگرایانه) است کهن
در برخی شاخههای سوسیالیسم، بهویژه مارکسیسم، دیده میشود. مارکسیسم میگوید
انسان باید از باور به نیروهای ماوراءالطبیعه رها شود و واقعیت مادی و اجتماعی را
مبنای شناخت و عمل خود قرار دهد.
پس میتوان گفت:
🔹 از نظر فلسفی، سوسیالیسم (بهویژه نوع
مارکسیستی آن) میخواهد انسان را از سلطهی خرافه و دین رسمی آزاد کند.
🔹 از نظر اقتصادی و اجتماعی، بهدنبال برابری
و عدالت در تولید و توزیع ثروت است.
میخواهی تعریف دقیقتر و تفاوت بین سوسیالیسم، کمونیسم و سرمایهداری
را همباره اش بنویسم.
کمونیزم یعنی رها شدن از قید و بندهای خر افاتی و رها شدن از آنچه
وجود ندارد و باور به وجود .
برداشت جالبی است، و جملهات نوعی نگاه فلسفی و انتقادی به کمونیسم
دارد. 👇
اگر بخواهیم دقیقتر بررسی کنیم:
در معنای فلسفی و تاریخی، کمونیسم نظریهای اجتماعیـاقتصادی است که
هدفش حذف مالکیت خصوصی بر ابزار تولید و ایجاد جامعهای بدون طبقات است، جایی که
تولید و توزیع بر اساس نیاز انسانها و نه سود صورت گیرد.
در بعد فکری و ایدئولوژیک، بسیاری از پیروان کمونیسم (مثلاً مارکس و
انگلس) نقد شدیدی به مذهب، خرافات و باورهای غیرمادی داشتند. مارکس مذهب را «افیون
تودهها» مینامد، چون آن را ابزاری برای توجیه نابرابری و حفظ سلطه طبقه حاکم میدانست.
بنابراین جملهی تو، به نوعی خلاصهی این جنبهی فلسفی کمونیسم است:
«رهایی از قید خرافات و باورهای غیرواقعی و
تمرکز بر واقعیت مادی و وجود انسان.»
میخواهی این جمله را بازنویسی کنم تا هم شاعرانهتر باشد و هم مفهوم
فلسفیاش دقیقتر منتقل شود.
شعار سطنت طلبها علیه افکار چپی افکار انسانی بر اثر نادانی و فهم و
ادراک اشتباه از راه زندگیست ریز بین نیستند ناداننند فکر نمیکنند و اطلاعات تاریخی
و روابط و سبک انسانی آنها بیسار ضعیف است
میتوان به وضوح بی نادانی و نفهمی این جماعت را دید.
آنها فکرش نکرده اند آنکه باعث دریافت اقامت آنها در کشورهای غربی میباشد
افکار و سازمانهای غیر دولتی و انساندوست چپیها هستند.
کمونیزم یعنی انسانیت
جملهی «کمونیزم یعنی انسانیت» یک شعار یا
برداشت فلسفی است که ریشه در نگاه ایدئولوژیک به کمونیسم دارد.
به طور خلاصه:
🔹 از دید طرفداران کمونیسم:
منظور از این جمله این است که در نظام کمونیستی،
انسان از استثمار، فقر و نابرابری رها میشود و میتواند آزادانه و برابر با دیگران
زندگی کند.
در اندیشه مارکس، هدف نهایی کمونیسم ساختن
جامعهای است که در آن انسان «بیگانه» از کار و جامعه نباشد، بلکه بتواند
استعدادهایش را به شکلی انسانی شکوفا کند. بنابراین، از نگاه آنان، کمونیسم تحقق
کامل انسانیت است.
🔹 از دید منتقدان:
بسیاری معتقدند که تجربههای تاریخی نظامهای
کمونیستی (مثل شوروی یا چین مائوئیستی) به جای تحقق انسانیت، باعث سرکوب، کمبود
آزادی فردی و بحرانهای انسانی شدند. از این دیدگاه، شعار «کمونیزم یعنی انسانیت»
بیشتر یک ایدهآل فلسفی است تا واقعیتی عملی وقتیکه نظامی انسانی در جایی برپا
بشود کشورهای ضد آن تفکر در صدد هستند آن نظام را به بیراهه بکشند و به سویی یک
نظام دیکتاتوری نه شورویی کمونیست بوده و نه چین
و امروز کره ی شمالی نیز یک نوع پادشاهیی میباشد زیر نام کمونیزم . چون در کمونیزم تغیر و جابجایی وجود دارد کسی
نمیتواند تا ابد رئیس بشود و قدرت مطلقه در دست داشته باشد. در نظام کمونیستی بر این اساس است شورا تصمیم گیرنده است نه فرد و
هر 4 سال یکبار تغیرات ایجاد میشود از نظر
سیاسی..
اگر بخواهیم خلاصه بگوییم:
این جمله بیشتر بیانگر آرمان فلسفی کمونیسم
است، نه لزوماً نتیجهی تاریخی آن.
آیا میخواهی من نگاه فلسفی مارکس به «انسانیت»
و «بیگانگی» را بیشتر توضیح بدهم تا مفهوم این جمله روشنتر شود
با ساپاس ساموئیل کرماشانی
این مقاله در روزهای آیندهتکمیل میشود دو در خدمت خوانندگان و علاقمندان عزیز قرار خواهند گرفت







0 Post a Comment:
ارسال یک نظر