فروپاشى ذهنى Mental Breakdown

 

فروپاشى ذهنى

Mental Breakdown

“فروپاشی ذهنى” يا “درهم پريشى ذهنى” يا “فروپاشی روانی” يا “انفجار عصبی” یا “بحران روحی”، اصطلاحی ‌است برای توصیف دوره‌ای حاد و کوتاه مدت از یک آشفتگی خاص که ابتدا با مشخصه‌های افسردگی یا اضطراب تظاهر می کند، و معمولاً به‌واسطهٔ محرک‌های تنش‌زای بیرونی تسریع می‌شود.

شرایط یادشده می‌تواند با اختلالات روان پریشی ديگر همراه باشد يا نباشد.

این وضعیت در مواردی خاص پس از اینکه يك فرد از فعالیت روزمره به دليل مشكلات رخ داده ناتوان می‌گردد نیز گاه با تک‌واژهٔ «فروپاشی» توصيف می‌شود.

این فروپاشی‌ها انگیزه‌های گوناگونی دارند. پدیده‌هایی برخاسته از متزلزل شدن بنیاد روابط تنگاتنگ، همچون پدیدهٔ طلاق یا جدایی زناشویی ۲۴٪ ، مشکلات کاری و درسى ،۱۷٪ و مشکلات مالی ۱۱٪ ، عامل فروپاشی‌های روانی بوده‌اند. نزدیک‌ترین مقولهٔ تشخیص امراض در طبقه‌بندی رفتارهای ناهنجار برای فروپاشی روانی، اختلال سازگاری با نگرانی همراه‌ با حالت افسردگی (حاد) است. اختلالات هم‌سازی و فروپاشی‌های روانی هر دو واکنش‌های حاد به تنش‌هایی‌اند که با از میان رفتن محرک تنش‌زا رفع می‌شوند. اگرچه طبقه‌بندی رفتارهای ناهنجار موارد اختلالات ثانوی ناشی از داغدار شدن را که عامل ۶ تا ۸٪ فروپاشی‌های روانیست، از این غائله مستثنی می‌داند.

فروپاشی روانی ممکن است برخی از ویژگی‌های اختلالات تنش‌زای حاد و اختلالات تنش‌زای پس از رویداد را به‌اشتراک داشته باشد که در آن، این اختلالات هرکدام در پاسخ به محرک تنش‌زای خارجی رخ داده و ممکن است با پریشان خوابی، کاهش تمرکز و دگردیسی خلق‌وخویی همراه باشد. بااین‌حال، علائم فروپاشی روانی شامل مجموعهٔ آسیب‌های روانی بازآزموده شده، گسستگی شخصیت، اختلال شخصیتی پرهیزگری و ازکارافتادن پاسخدهی عمومی که با دو اختلال دیگر همراه‌است، نبوده و محرک‌های تنش‌زای در پیوند با فروپاشی‌های روانی رویهمرفته از شدت کمتری برخورداراند.

فروپاشی روانی شباهت زيادى به علايم اختلال اضطراب آمیخته با افسردگی دارد، با اين تفاوت كه فروپاشى موقتى و كوتاه مدت بوده ولى اختلال اضطراب آمیخته با افسردگی مزمن است.