۱۴۰۲ خرداد ۳, چهارشنبه

وابەستەیی ناڕێکخراو وابەستەبوون چییە؟ وابەستەیی ناڕێکخراو واتای چییە؟ بەزۆری لە منداڵیدا چۆن بەدەست دەهێنرێت؟

 


وابەستەیی ناڕێکخراو

وابەستەبوون چییە؟ وابەستەیی ناڕێکخراو واتای چییە؟ بەزۆری لە منداڵیدا چۆن بەدەست دەهێنرێت؟ چ دەرئەنجامێکی لە گەورەکاندا هەیە؟ لێرەدا بزانە.


وابەستەیی ناڕێکخراو جۆرێکە لە پەیوەندی نێوان کەسەکان کە لەلایەن زۆرێک لە توێژەرانەوە سەرنجی ڕاکێشاوە. لە ڕاستیدا لە تەمەنی گەورەییدا لێکەوتەی زۆری هەیە. مەیلی ئەوەی هەیە کە هەست و سۆزی ناڕەحەت وەک دڵەڕاوکێی تێدا بێت. بۆ نموونە ئەو کەسانەی کە شێوازی وابەستەبوونیان ناڕێکخراوە، زیاتر پەیوەندی و پەیوەندییەکی خراپیان هەیە. لە ئەنجامدا ئاستی ناڕەحەتی بەرزتریان دەبێت.

سەرەڕای ئەوە، وابەستەیی ناڕێکخراو پەیوەندی بە ژمارەیەکی کەم نییە لە تێکچوونە کلینیکییەکانەوە هەیە. بۆ نموونە خەمۆکی، نەخۆشی فشاری دوای کارەسات (PTSD)، دەروونی و تێکچوونی کەسایەتی. بەڵام چی ئەوەندە تایبەتە لەم شێوازە وابەستەبوونەدا؟ ئێمە ڕوونی دەکەینەوە. بەڵام سەرەتا دەبێت بیر لە خودی چەمکەکە بکەینەوە.


"پەیوەندیداربوون پێویستییەکی بنەڕەتی بایۆلۆژی و دەروونییە و نەبوونی دەتوانێت لێکەوتەی جددی لەسەر گەشەسەندنی سۆزداری و کۆمەڵایەتی هەبێت."



-ماری ئاینسوۆرس-
پەیوەندی
پەیوەندی زۆر شتە. یەکەم: پرۆسەیەکە بەو مانایەی کە مرۆڤ لە سەرەتای منداڵییەوە فێر دەبێت پەیوەندی بە خۆی و دەوروبەرەکەیەوە هەبێت. دووەم: شوێنی مەبەست و خاڵی گەیشتنە چونکە بە پەیوەندیکردن و ئینتیمابوون لەگەڵ کەسانی دیکە، بەدوای ئامانجی سەلامەتیدا دەگەڕێیت.
ئەوە جۆن بۆولبی بوو کە بۆ یەکەمجار چەمکی وابەستەیی پێناسە کرد. تیۆرییەکەی تا ئەمڕۆش پەیوەندیدارە و کۆڕپوسێک لە چەمکە تیۆری و پراکتیکییەکان پێکدەهێنێت. جگە لەوەش بەردەوامە لە پشتگیریکردنی بەهێز لەلایەن لێکۆڵینەوەکانی ئێستاوە.



ڤان دێر کۆلک (2020) پێی وایە "کاتێک دێینە ئەم جیهانە، دەگرین بۆ ئەوەی بوونی خۆمان ڕابگەیەنین". ئەمە ئەو قۆناغەی ژیانی منداڵە کە وابەستەبوون دەست دەکات بە دروستبوون. ئەگەر چاودێران بە گەرمی و ئاسایش و پاراستن و سۆزەوە وەڵامی ناڕەحەتی منداڵەکە بدەنەوە، ئەوا ئەگەری زۆرە منداڵەکە شێوازێکی وابەستەیی دڵنیا و تەندروست و ئەرێنی پەرەپێبدات کە تا تەمەنی گەورەیی بەردەوام دەبێت.
ئەگەر لە لایەکی دیکەوە چاودێران کەمتەرخەمانە ڕەفتار بکەن و شکست بهێنن لە گرنگیدان و ئارامکردنەوە و گرنگیدان بە پێداویستییەکانی کۆرپەکەیان، لەوانەیە کۆرپەکە ڕێگەی نائەمنی بۆ پەیوەندیکردن لەگەڵ کەسانی دیکەدا پەرەپێبدات. یەکێک لەوانە وابەستەیی ناڕێکخراوە.

"وابەستەبوون پەیوەندییەکی سۆزدارییە لە نێوان دوو کەسدا، کە تایبەتمەندە بە گەڕان بەدوای نزیکایەتی و ئاسوودەیی لە دۆخەکانی فشار یان مەترسیدا."
تا ئەو کاتەی چاودێر بە خۆشەویستییەوە وەڵامی پێداویستییەکانی منداڵەکەی بداتەوە، ئەگەری ئەوە زیاترە کە وابەستەیییەکی پارێزراویان هەبێت.
تایبەتمەندیەکانی وابەستەیی ناڕێکخراو
لە توێژینەوە سەرەتاییەکانی ئاینسۆرس (Main et al, 1990)، تێبینی کرا کە هەندێک لە کۆرپەکان، لە غیابی سەرپەرشتیارەکەیاندا، کاردانەوەیان بە دوژمنایەتی، سەرلێشێواوی، سەرلێشێواوی، ئیفلیجی و ترسەوە هەبووە. شێوازی وابەستەیی ناڕێکخراو بەم شێوەیە داڕێژرا. وەک گرانکڤیست و هاوکارانی (2017) ئاماژەی پێدەکەن، بە "دۆخێکی بەردەوامی زەنگ" تایبەتمەندە.
ئەگەر کۆرپە فێربوو کە چاودێرەکەی کاردانەوەی بێباکی دەبێت کاتێک پێویستی بە دڵنیاکردنەوە هەیە یان کاتێک دەترسێت، ئەگەری کشانەوە و دوورکەوتنەوە لە بەرکەوتن لەگەڵ کەسانی تردا هەیە. بە واتایەکی تر منداڵ پەرە بە بیروباوەڕێک دەدات کە لە دەوری دوو خاڵدا دەسوڕێتەوە: "من خراپم و دونیا خراپە" و "دەبێت بێمتمانە بە خەڵکی دەوروبەرم و تواناکانم بکەم".

"وابەستەیی ناڕێکخراو توندڕەوترین جۆری نائەمنییە، کە بە نەبوونی ستراتیژییەکی ڕێکخراو بۆ مامەڵەکردن لەگەڵ دۆخە سترێسییەکان تایبەتمەندە."


-ماری مەین-

کاریگەرییەکانی وابەستەیی ناڕێکخراو
ئەم جۆرە وابەستەبوونە ئەو بەرهەمەیە کە منداڵان لە پەیوەندییەکانی لەگەڵ سەرپەرشتیارەکانیاندا دەیچنن. ئەوەی لە منداڵیدا فێری دەبن، تا تەمەنی گەورەیی دەیپارێزن و بەردەوامییان پێدەدەن. ئەم وابەستەبوونە دەتوانێت لە منداڵیدا بە دوو شێوە خۆی دەربخات، (ڤان دێر کۆلک، ٢٠٢٠):
لە ئەنجامی مامەڵەکردن لەگەڵ هەندێک لە دایکان و/یان باوکان. ئەمەش بە تایبەتی کاتێک لە خەمی کێشەکانیاندا منداڵەکانیان پشتگوێ دەخەن. هەروەها لەوانەیە مەیلیان هەبێت بۆ ئەوەی لە کاتی مامەڵەکردن لەگەڵ منداڵەکاندا لەڕادەبەدەر پاڵنەر و تووڕە بن. لە ڕاستیدا زۆرجار ڕەفتارەکانیان دووفاقییە؛ لە نێوان دابینکردنی پێداویستییە سۆزدارییەکانی خۆیان و پێداویستییە سۆزدارییەکانی منداڵەکانیاندا دەلەرزێت.
هەبوونی دایک و باوکێک کە هەست بە ترس دەکەن و بزانن لە بەرامبەر هەوراز و نشێوەکانی ژیاندا بێدەسەڵاتن. هەر لەبەر ئەم هۆکارەش ​​مەیلیان هەیە کە نەتوانن ڕۆڵی سەرپەرشتیار بگرنە ئەستۆ. تەنانەت لەوانەیە بیر لە هەڵگرتنی منداڵەکانیان نەکەنەوە کاتێک دەگرین.

بێباکی دایک و باوک یان سەرپەرشتیارانی دیکە دەبێتە هۆی ئەوەی منداڵان لە داهاتوودا خۆیان لە بەرکەوتن بپارێزن.

کاریگەرییەکانی لە تەمەنی گەورەییدا

پشتگوێخستنی چاودێری دەتوانێت هەم وەک زیادەڕۆیی و هەم وەک کەمیی خۆی دەربکەوێت. ئەرستۆ پێی وابوو فەزیلەت خاڵی ناوەڕاستە لە نێوان دوو توندڕەویدا. ئەو ڕاست بوو. لە ئەنجامی پەروەردەیەکی ناڕێکخراو، وەک گەورەساڵێک دەتوانیت ئەم ڕەفتارانەی خوارەوە پیشان بدەیت (Granqvist et al., 2017, Van der Kolk 2020):


هەستی دوژمنکارانە. لە دەوری توڕەیی و توڕەیی دەسوڕێنەوە.

ناسەقامگیری لە تێگەیشتن لە "من"ی یەکگرتووی یەکگرتوو. بۆ نموونە لە نەخۆشی کەسایەتی سنووریدا (BPD).

ئیمپاڵسیڤیتی. زۆرجار لە شێوەی ڕەفتاری زیانگەیاندن بە خۆ، بەکارهێنانی ماددە هۆشبەرەکان یان ڕەفتاری سێکسی مەترسیدار.

ئەو ڕەفتارە مەترسیدارانەی کە دەبنە هۆی زیانگەیاندن بە جەستەیی و/یان دەروونی. بۆ نموونە ڕەفتارەکانی زیانگەیاندن بە خۆ یان گفتوگۆی ناوخۆیی ڕەخنەگرانە لە ڕادەبەدەر.

وا دیارە ئەو هۆکارەی کە بە ڕوونیترین شێوە پێشبینی ئەم دەرئەنجامە ڕاپۆرتکراوانە دەکات، کشانەوەیەکی سۆزدارییە (Van der Kolk, 2020). منداڵەکان کاتێک هەست بە ترس یان دڵەڕاوکێ دەکەن، فێر دەبن کە سەرپەرشتیارەکانیان بۆیان نییە. بۆیە بۆ ئەوەی خۆیان "ڕزگار" بکەن، پێیان باشە پەنا بۆ خۆیان ببەن و واز لە داوای یارمەتی بهێنن.


وەک دەبینین زۆر دەرئەنجام هەیە کە لەم شێوازە وابەستەییەوە سەرچاوە دەگرێت. ڕەفتاری ناتەبایی، سەختی ڕێکخستنی هەستەکان و دووری سۆزداری لە کەسانی تر سیفەتی زیادەن. هەر لەبەر ئەم هۆکارەش ​​دەبێت سەرنج بدەین بە گرنگی نائاسایی "ئاگاداری منداڵەکانمان بە خۆشەویستی و سۆز و هەستیارییەوە".

وابەستەیی ناڕێکخراو پەیوەندی بە ڕێژەیەکی بەرزی ڕەفتارە جیاکەرەوەکان و زەبر و زەنگی دەروونییەوە هەیە لە تەمەنی گەورەییدا”.


-بێسێل ڤان دێر کۆلک-

Desorganiserad anknytning

Vad är anknytning? Vad innebär oorganiserad anknytning? Hur förvärvas det vanligtvis i barndomen? Vilka konsekvenser får det hos vuxna? Ta reda på det här.

Desorganiserad anknytning är en form av interpersonell bindning som har uppmärksammats av många forskare. Den har faktiskt många konsekvenser i vuxen ålder. Den tenderar att genomsyras av aversiva känslor, såsom ångest. Till exempel tenderar personer med en desorganiserad anknytningsstil att kommunicera och relatera dåligt. Följaktligen upplever de högre nivåer av obehag.

Dessutom är desorganiserad anknytning associerad med ett inte obetydligt antal kliniska störningar. Till exempel depression, posttraumatiskt stressyndrom (PTSD), psykos och personlighetsstörningar. Men vad är det som är så speciellt med denna anknytningsstil? Vi ska förklara. Men först ska vi reflektera över själva konceptet.


“Anknytning är ett grundläggande biologiskt och psykologiskt behov, och dess frånvaro kan få allvarliga konsekvenser för den känslomässiga och sociala utvecklingen.”


-Mary Ainsworth-

Anknytning

Anknytning är många saker. För det första är det en process i den meningen att man från tidig barndom lär sig att relatera till sig själv och sin omgivning. För det andra är det en destination och en ankomstpunkt eftersom du genom att ansluta och bli intim med andra människor, strävar efter målet om säkerhet.

Det var John Bowlby som först definierade begreppet anknytning. Hans teori är relevant än idag och utgör en korpus av teoretiska och praktiska begrepp. Dessutom fortsätter den att få mycket stöd av aktuell forskning.


Van der Kolk (2020) menar att “när vi kommer till den här världen, gråter vi för att tillkännage vår närvaro”. Detta är perioden av barnets liv där anknytningen börjar formas. Om vårdnadshavarna svarar med värme, trygghet, skydd och tillgivenhet på barnets nöd, kommer barnet sannolikt att utveckla en trygg, hälsosam och positiv anknytningsstil som kommer att bestå i vuxen ålder.

Om vårdnadshavarna å andra sidan beter sig försumligt och misslyckas med att ta hand om, lugna och uppmärksamma sitt spädbarns behov, kan barnet utveckla osäkra sätt att knyta an till andra. Ett av dessa är desorganiserad anknytning.


“Anknytning är en känslomässig relation mellan två personer, kännetecknad av sökandet efter närhet och tröst i situationer av stress eller fara.”Alan Sroufe-

Så länge som vårdnadshavaren svarar kärleksfullt på sitt barns behov, föreligger det större sannolikhet att det utvecklar en trygg anknytning.

Egenskaperna för desorganiserad anknytning

I de ursprungliga undersökningarna av Ainsworth (Main et al, 1990) observerade man att vissa spädbarn, i frånvaro av sin vårdnadshavare, reagerade med fientlighet, desorientering, förvirring, paralys och rädsla. Det var så den desorganiserade anknytningsstilen myntades. Som Granqvist et al (2017) påpekar kännetecknas den av ett “konstant larmtillstånd”.

Om spädbarnet lär sig att dess vårdnadshavare reagerar med likgiltighet när det behöver trygghet eller att när det är rädd, kommer det sannolikt att dra sig undan och undvika kontakt med andra. Med andra ord utvecklar barnet övertygelser som kretsar kring två punkter: “Jag är dålig och världen är dålig” och “Jag måste misstro människorna runt mig och mina förmågor”.


“Desorganiserad anknytning är den mest extrema formen av osäkerhet, kännetecknad av avsaknaden av en organiserad strategi för att hantera stressiga situationer.”


-Mary Main-


Effekterna av desorganiserad anknytning

Denna typ av anknytning är frukten som barn skördar från sina relationer med sina vårdnadshavare. Det de lär sig som barn, upprätthåller och vidmakthåller de till vuxen ålder. Denna anknytning kan visa sig på två sätt i barndomen, (Van der Kolk, 2020):

Som en konsekvens av behandlingen av vissa mödrar och/eller fäder. Detta är särskilt fallet när de, på grund av oro över sina problem, försummar sina barn. De kan också ha en benägenhet att vara extremt påträngande och irriterade när de bemöter barnen. Faktum är att deras beteende ofta är ambivalent; det pendlar mellan att möta deras egna känslomässiga behov och deras barns.

Att ha föräldrar som känner sig rädda och vet att de är hjälplösa inför livets upp- och nedgångar. Av denna anledning tenderar de att vara oförmögna att anta vårdnadshavarens roll. De kanske inte ens överväger att lyfta upp sina barn när de gråter.

Föräldrars eller andra vårdnadshavares likgiltighet leder till att barn undviker kontakt i framtiden.
Effekterna i vuxen ålder
Försummelse i omsorg kan manifestera sig som både överskott och underskott av det. Aristoteles menade att dygd är mittpunkten mellan två ytterligheter. Han hade rätt. Som följd av en desorganiserad uppväxt kan man som vuxen uppvisa följande beteenden (Granqvist et al., 2017, Van der Kolk 2020):

Fientliga känslor. De kretsar kring ilska och irritabilitet.
Instabilitet i uppfattningen av ett integrerat sammanhängande “jag”. Till exempel vid borderline personlighetsstörning (BPD).
Impulsivitet. Ofta i form av självskadebeteende, droganvändning eller riskfyllt sexuellt beteende.
Riskbeteenden som leder till fysisk och/eller psykisk skada. Till exempel självskadebeteenden eller överdrivet kritiska interna dialoger.
Det verkar som att den faktor som tydligast förutsäger dessa rapporterade konsekvenser är känslomässigt tillbakadragande (Van der Kolk, 2020). Barnen lär sig att deras vårdnadshavare inte finns där för dem när de känner skräck eller ångest. För att “rädda” sig själva föredrar de därför att ta sin tillflykt till sig själva och sluta be om hjälp.

Som du kan se finns det många konsekvenser som härrör från denna anknytningsstil. Inkonsekvent beteende, svårigheter att reglera känslor och känslomässigt avstånd till andra människor är ytterligare drag. Av denna anledning måste vi notera den extraordinära betydelsen av att “ta hand om våra barn med kärlek, tillgivenhet och lyhördhet”.
Desorganiserad anknytning är förknippad med en högre frekvens av dissociativa beteenden och psykologiska trauman i vuxen ålder.”

-Bessel Van der Kolk-
مرفق غير منظم
ما هو التعلق؟ ماذا يعني التعلق غير المنظم؟ كيف يتم اكتسابها عادة في الطفولة؟ ما هي عواقبه على البالغين؟ تجد هنا.
التعلق غير المنظم هو شكل من أشكال الترابط الشخصي الذي حظي باهتمام العديد من الباحثين. في الواقع له عواقب كثيرة في مرحلة البلوغ. تميل إلى أن تكون مشبعة بمشاعر كره ، مثل القلق. على سبيل المثال ، يميل الأشخاص الذين لديهم أسلوب ارتباط غير منظم إلى التواصل والارتباط بشكل سيء. وبالتالي ، فإنهم يعانون من مستويات أعلى من عدم الراحة.
بالإضافة إلى ذلك ، يرتبط الارتباط غير المنظم بعدد لا يستهان به من الاضطرابات السريرية. على سبيل المثال ، الاكتئاب واضطراب ما بعد الصدمة (PTSD) والذهان واضطرابات الشخصية. ولكن ما الذي يميز أسلوب التعلق هذا؟ سوف نشرح. لكن أولاً يجب أن نفكر في المفهوم نفسه.

"الانتماء هو حاجة بيولوجية ونفسية أساسية ، وغيابه يمكن أن يكون له عواقب وخيمة على النمو العاطفي والاجتماعي".

-ماري أينسوورث-
اتصال
الاتصال أشياء كثيرة. أولاً ، إنها عملية بمعنى أنه منذ الطفولة المبكرة يتعلم المرء أن يرتبط بنفسه ومحيطه. ثانيًا ، إنها وجهة ونقطة وصول لأنه من خلال التواصل والتفاعل مع الآخرين ، فإنك تسعى إلى تحقيق هدف الأمان.
كان جون بولبي هو أول من حدد مفهوم التعلق. نظريته لا تزال ذات صلة اليوم وتشكل مجموعة من المفاهيم النظرية والعملية. بالإضافة إلى ذلك ، لا يزال البحث الحالي مدعومًا بقوة.

يعتقد فان دير كولك (2020) أنه "عندما نأتي إلى هذا العالم ، فإننا نبكي لإعلان وجودنا". هذه هي الفترة من حياة الطفل حيث يبدأ التعلق بالتشكل. إذا استجاب مقدمو الرعاية بالدفء والأمان والحماية والمودة لمحنة الطفل ، فمن المرجح أن يطور الطفل أسلوب ارتباط آمن وصحي وإيجابي يستمر حتى مرحلة البلوغ.
من ناحية أخرى ، إذا تصرف مقدمو الرعاية بإهمال وفشلوا في العناية باحتياجات رضيعهم وتهدئتهم وتلبية احتياجاتهم ، فقد يطور الرضيع طرقًا غير آمنة للتواصل مع الآخرين. واحد من هؤلاء هو التعلق غير المنظم.

"التعلق هو علاقة عاطفية بين شخصين ، تتميز بالبحث عن القرب والراحة في حالات التوتر أو الخطر". آلان صروف-
طالما أن مقدم الرعاية يستجيب بمحبة لاحتياجات أطفالهم ، فمن المرجح أن يطوروا ارتباطًا آمنًا.
خصائص الارتباط غير المنظم
في الدراسات الأصلية التي أجراها Ainsworth (Main et al ، 1990) ، لوحظ أن بعض الأطفال ، في حالة عدم وجود ولي أمرهم ، يتفاعلون مع العداء والارتباك والارتباك والشلل والخوف. هذه هي الطريقة التي تمت بها صياغة نمط التعلق غير المنظم. كما يشير Granqvist et al (2017) ، فإنه يتميز بـ "حالة إنذار ثابتة".
إذا علم الرضيع أن مقدم الرعاية الخاص به يتفاعل مع اللامبالاة عندما يحتاج إلى طمأنة أو أنه عندما يكون خائفًا ، فمن المرجح أن ينسحب ويتجنب الاتصال بالآخرين. بمعنى آخر ، يطور الطفل معتقدات تدور حول نقطتين: "أنا سيء والعالم سيء" و "يجب أن لا أثق في الناس من حولي وقدراتي".

"التعلق غير المنظم هو أكثر أشكال انعدام الأمن تطرفاً ، ويتميز بعدم وجود استراتيجية منظمة للتعامل مع المواقف العصيبة."

-ماري الرئيسية-

آثار التعلق غير المنظم
هذا النوع من التعلق هو الثمرة التي يجنيها الأطفال من علاقتهم بأولياء أمورهم. ما يتعلمونه كأطفال ، يحافظون عليه ويديمونه حتى مرحلة البلوغ. يمكن أن يظهر هذا الارتباط بطريقتين في الطفولة ، (Van der Kolk ، 2020):
نتيجة معاملة بعض الأمهات و / أو الآباء. هذا هو الحال بشكل خاص عندما يهملون أطفالهم ، بدافع القلق على مشاكلهم. قد يكون لديهم أيضًا ميل لأن يكونوا انتهازيين للغاية وسريع الانفعال عند التعامل مع الأطفال. في الواقع ، غالبًا ما يكون سلوكهم متناقضًا ؛ يتأرجح بين تلبية احتياجاتهم العاطفية واحتياجات أطفالهم.
وجود آباء يشعرون بالخوف ويعرفون أنهم عاجزون في مواجهة تقلبات الحياة. لهذا السبب ، فإنهم يميلون إلى عدم القدرة على تولي دور الوصي. قد لا يفكرون حتى في حمل أطفالهم عندما يبكون.
يؤدي عدم مبالاة الوالدين أو الأوصياء الآخرين إلى تجنب الأطفال الاتصال في المستقبل.
التأثيرات في مرحلة البلوغ
يمكن أن يتجلى إهمال الرعاية في شكل فائض وعجز في نفس الوقت. اعتقد أرسطو أن الفضيلة هي النقطة الوسطى بين نقيضين. لقد كان محقا. كنتيجة للتنشئة غير المنظمة ، يمكنك كشخص بالغ أن تظهر السلوكيات التالية (Granqvist et al. ، 2017 ، Van der Kolk 2020):

مشاعر معادية. تدور حول الغضب والتهيج.
عدم الاستقرار في تصور متكامل ومتماسك "أنا". على سبيل المثال ، في اضطراب الشخصية الحدية (BPD).
الاندفاع. غالبًا في شكل سلوك يؤذي النفس أو تعاطي المخدرات أو السلوك الجنسي المحفوف بالمخاطر.
السلوكيات المحفوفة بالمخاطر التي تؤدي إلى الأذى الجسدي و / أو النفسي. على سبيل المثال ، سلوكيات إيذاء النفس أو الحوارات الداخلية الحرجة بشكل مفرط.
يبدو أن العامل الذي يتنبأ بشكل واضح بهذه النتائج المبلغ عنها هو الانسحاب العاطفي (Van der Kolk ، 2020). يتعلم الأطفال أن أولياء أمورهم ليسوا موجودين من أجلهم عندما يشعرون بالخوف أو القلق. من أجل "إنقاذ" أنفسهم ، يفضلون اللجوء إلى أنفسهم والتوقف عن طلب المساعدة.

كما ترى ، هناك العديد من النتائج التي تنجم عن أسلوب التعلق هذا. السلوك غير المتسق ، وصعوبة تنظيم العواطف ، والبعد العاطفي عن الآخرين هي سمات إضافية. لهذا السبب ، يجب أن نلاحظ الأهمية الاستثنائية "لرعاية أطفالنا بالحب والمودة والإحساس".
يرتبط الارتباط غير المنظم بارتفاع معدل السلوكيات الانفصالية والصدمات النفسية في مرحلة البلوغ ".

-بيسيل فان دير كولك-
Disorganized attachment
What is attachment? What does disorganized attachment mean? How is it usually acquired in childhood? What consequences does it have in adults? Find out here.
Disorganized attachment is a form of interpersonal bonding that has received attention from many researchers. It actually has many consequences in adulthood. It tends to be imbued with aversive emotions, such as anxiety. For example, people with a disorganized attachment style tend to communicate and relate poorly. Consequently, they experience higher levels of discomfort.
In addition, disorganized attachment is associated with a not insignificant number of clinical disorders. For example, depression, post-traumatic stress disorder (PTSD), psychosis and personality disorders. But what is so special about this attachment style? We will explain. But first we must reflect on the concept itself.

"Affiliation is a basic biological and psychological need, and its absence can have serious consequences for emotional and social development."

-Mary Ainsworth-
Connection
Connection is many things. Firstly, it is a process in the sense that from early childhood one learns to relate to oneself and one's surroundings. Second, it is a destination and an arrival point because by connecting and becoming intimate with other people, you pursue the goal of safety.
It was John Bowlby who first defined the concept of attachment. His theory is still relevant today and constitutes a corpus of theoretical and practical concepts. In addition, it continues to be strongly supported by current research.

Van der Kolk (2020) believes that "when we come to this world, we cry to announce our presence". This is the period of the child's life where attachment begins to form. If caregivers respond with warmth, security, protection, and affection to the child's distress, the child is likely to develop a secure, healthy, and positive attachment style that will persist into adulthood.
If, on the other hand, the caregivers behave negligently and fail to care for, soothe, and attend to their infant's needs, the infant may develop insecure ways of relating to others. One of these is disorganized attachment.

“Attachment is an emotional relationship between two people, characterized by the search for closeness and comfort in situations of stress or danger.” Alan Sroufe-
As long as the caregiver responds lovingly to their child's needs, they are more likely to develop a secure attachment.
The characteristics of disorganized attachment
In the original studies by Ainsworth (Main et al, 1990), it was observed that some infants, in the absence of their guardian, reacted with hostility, disorientation, confusion, paralysis and fear. This is how the disorganized attachment style was coined. As Granqvist et al (2017) point out, it is characterized by a "constant state of alarm".
If the infant learns that its caregiver reacts with indifference when it needs reassurance or that when it is afraid, it is likely to withdraw and avoid contact with others. In other words, the child develops beliefs that revolve around two points: "I am bad and the world is bad" and "I must distrust the people around me and my abilities".

"Disorganized attachment is the most extreme form of insecurity, characterized by the lack of an organized strategy for dealing with stressful situations."

-Mary Main-

The effects of disorganized attachment
This type of attachment is the fruit that children reap from their relationships with their guardians. What they learn as children, they maintain and perpetuate into adulthood. This attachment can manifest itself in two ways in childhood, (Van der Kolk, 2020):
As a consequence of the treatment of some mothers and/or fathers. This is especially the case when, out of concern for their problems, they neglect their children. They may also have a tendency to be extremely pushy and irritable when dealing with the children. In fact, their behavior is often ambivalent; it oscillates between meeting their own emotional needs and those of their children.
Having parents who feel scared and know they are helpless in the face of life's ups and downs. For this reason, they tend to be unable to assume the role of guardian. They may not even consider picking up their children when they cry.
The indifference of parents or other guardians leads to children avoiding contact in the future.
The effects in adulthood
Neglect of care can manifest as both excess and deficit of it. Aristotle believed that virtue is the middle point between two extremes. He was right. As a result of a disorganized upbringing, as an adult you can exhibit the following behaviors (Granqvist et al., 2017, Van der Kolk 2020):

Hostile feelings. They revolve around anger and irritability.
Instability in the perception of an integrated coherent "I". For example, in borderline personality disorder (BPD).
Impulsivity. Often in the form of self-harming behaviour, drug use or risky sexual behaviour.
Risk behaviors that lead to physical and/or psychological harm. For example, self-harming behaviors or excessively critical internal dialogues.
It appears that the factor that most clearly predicts these reported consequences is emotional withdrawal (Van der Kolk, 2020). The children learn that their guardians are not there for them when they feel fear or anxiety. In order to "save" themselves, they therefore prefer to take refuge in themselves and stop asking for help.

As you can see, there are many consequences that stem from this attachment style. Inconsistent behavior, difficulty regulating emotions, and emotional distance from other people are additional traits. For this reason, we must note the extraordinary importance of "taking care of our children with love, affection and sensitivity".
Disorganized attachment is associated with a higher rate of dissociative behaviors and psychological trauma in adulthood.”

-Bessel Van der Kolk-

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر