۱۳۹۸ اسفند ۱۰, شنبه
من گەورە بووم بۆ خوێندنی مێشک چونکە برایەکم هەیە دوو چاری نەخۆشی مێشک بووە سکینفیرینیا
من گەورە بووم بۆ خوێندنی مێشک چونکە برایەکم هەیە دوو چاری نەخۆشی مێشک بووە سکینفیرینیا، وەکو خوشکێک پاشان دواتر، وەک زانایەک دەمویست کە بزانم، بۆچی دەتوانم کە خەونەکانم لێک بدەم لەگەڵ ژیانی ڕاستیمدا، هەروەها دەتوانم خەونەکانم بهێنمە دی؟ چی هەیە لە بارەی کێشەی مێشکی براکەمەوە، وە دوچاری ئەو نەخۆشی سکینفیرینیا، کە ناتوانێت خەونەکانی بە دنیای ڕاستیەوە ببەستێتەوە، کەواتە لەبری ئەوە دەبن بە خەیاڵ؟
در هر مرحله از زندگی خود تصمیم هایی می گیریم که زندگی افرادی را که در آینده به آن ها تبدیل
در هر مرحله از زندگی خود تصمیم هایی می گیریم که زندگی افرادی را که در آینده به آن ها تبدیل خواهیم شد به شدت تحت تأثیر قرار می دهند، ولی هنگامی که به آن افراد تبدیل می شویم، همیشه از تصمیم هایی که گرفته ایم خوشحال نمی شویم. به این ترتیب جوان ها پول خوبی برای برداشتن خالکوبی هایی می دهند که نوجوان ها پول خوبی برای انجامشان داده اند. افراد میانسال شیفته جدایی از افرادی هستند که جوان ها شیفته وصال آنان بودند. افراد سن و سال دار در تلاش برای از دست دادن چیزی هستند که میانسالان به شدت سعی در بدست آوردنشان داشتند. و این ادامه دارد. پرسشی که مرا، به عنوان یک روانشناس، به خود مشغول ساخته این است که چرا تصمیم هایی می گیریم که اغلب مایه پشیمانی خود آینده ما هستند؟
'
حال فکر می کنم یکی از دلایل-- امروز سعی خواهم کرد شما را قانع کنم-- این است که ما دچار یک سوء تفاهم اساسی درباره قدرت زمان هستیم. هر یک از شما می داند که سرعت تغییر در طول عمر بشر کُند می شود، یعنی به نظر می رسد بچه های شما با دقیقه تغییر می کنند ولی تغییر والدین شما با سال است. ولی نام این نقطه جادویی در زندگی چیست که تغییر در آن ناگهان از حالت تاخت تبدیل به خزیدن می شود؟ آیا سالهای نوجوانی است؟ میانسالی است؟ پیری است؟ پاسخ، به نظر می رسد، برای بیشتر افراد، زمان حال است. همان نقطه ای که اکنون در آن هستیم. امروز میخواهم شما را قانع کنم که همه ما دچار یک توهّم هستیم، این توهّم که تاریخ، تاریخ شخصی ما، به پایان خود رسیده، که همین اواخر افرادی شده ایم که همیشه می خواستیم باشیم و برای بقیه عمر خواهیم بود.